Voorkeur voor kind

Laatst had ik heerlijk een etentje zonder de kinderen. Lekker pas om half 8 afgesproken met een aantal mensen waarvan ik niet iedereen kende. Leuk! Wat ik wel weet is dat ik de enige MET kinderen ben. Dat is best lekker want dan hoef je niet een hele avond het over de kinderen te hebben en over het kind van een ander. Toch wist iedereen dat ik kinderen heb, geen probleem maar al met al heb je het dan toch nog over ze. Omdat iedereen wel iemand kent met kinderen in ongeveer dezelfde leeftijd.

Zo sprak ik met 1 van de meiden over haar zwanger vriendinnen en haar zus die haar 2 keer tante heeft gemaakt. Trots! We hadden het even over mijn kroost en ineens uit het niets komt er een vraag op me af waar ik even geen houding op wist te geven. “Welke van de twee vind je het leukst? Eerlijk zeggen hoor!!”

Okay, daar heb ik dus nog nooit bij stil gestaan, wel eens iets over gelezen maar ik heb dit gevoel niet. Ik gaf haar dan ook als antwoord dat ik geen voorkeur heb, beide kinderen zijn zo verschillend, uiterlijk zijn het duidelijk broer en zus maar qua doen en laten is het een wereld van verschil.

Onze dochter sliep bijvoorbeeld pas door toen ze 2 jaar was, onze zoon daarentegen dacht op de leeftijd van 3 maanden dat het wel welletjes was met die nachtvoeding, met als resultaat dat ik midden in de nacht beneden zat te kolven. En dit is maar 1 van de vele voorbeelden.

Nieuwsgierig dat ik was ben ik op internet gaan kijken wat ze hier wetenschappelijk over zeggen. Ik heb zeer veel informatie kunnen vinden over dat een kind een voorkeur heeft voor een ouder. Daar is iedereen wel mee bekend, ieder kind heeft zo zijn sprongetjes en fasen en bij iedere fase wordt de voorkeur bijgesteld. Maar ook heb ik een mooi artikel gevonden over het onderwerp kind voorkeur.

Marianne Heijkoop heeft hier onderzoek naar gedaan en is zelfs op dit onderwerp gepromoveerd. De resultaten van haar onderzoek tonen o.a. aan dat aantrekkelijkheid van het kind een voorspeller is van ouderlijke investering: zowel de moeders als de vaders investeren meer in aantrekkelijkere kinderen. Bovendien straften vaders aantrekkelijke kinderen minder vaak.

Heijkoop nam ook de investering van grootouders in hun kleinkinderen onder de loep. En ook bij hen bleek dat genetische verwantschap een rol speelt bij de mate waarin geïnvesteerd wordt. Volgens de onderzoekster investeert de grootmoeder van moeders kant (de grootouder die het meest zeker is van genetische verwantschap met het kleinkind) meer in haar kleinkind dan de andere grootouders. De grootvader van vaders kant, de grootouder die het minst zeker is van genetische verwantschap, investeert het minst in zijn kleinkinderen.

Heijkoop geeft aan de uitkomsten van haar onderzoek opmerkelijk te vinden: “Ondanks het feit dat de gezinnen in de huidige Westerse samenleving relatief klein zijn en ouders over het algemeen ruim voldoende emotionele en economische middelen hebben om in ieder kind binnen het gezin evenveel te investeren, wijzen de resultaten van mijn onderzoek er dus op dat het oerinstinct van de mens nog altijd een rol speelt bij opvoeding.”

Gelukkig heb ik twee hele mooie kinderen, al zeg ik het zelf, waar Pake en Beppe & Opa en Oma het helemaal mee eens zijn!

Meer informatie over het onderzoek van Marianne Heijkoop kan je hier vinden.

Lees ook:
Uitrusten kan ook na de vakantie
Ik ben ook een trotse moeder
Kleine meisjes worden groot