Om kwart voor tien zouden de deuren open gaan voor de grote première van Nanny McPhee2. Dus vroeg de veren uit om op tijd te zijn. De bioscoop was niet te missen, een “rode loper” gemaakt van strobalen en helium ballonnen in de vorm van boederijdieren was van ver te zien.
Je kijkt je ogen uit
Binnen in de grote hal van het Tuschinski Theater was ook alles feestelijk aangekleed en dan vooral met snoep, muffins en een geweldig grote chocolade fontijn waar roomsoesjes of lange vingers ingedoopt werden. Ook was er een stuk van de hal afgezet met hekjes waarachter de schattigste kleine biggetjes zaten die je je kan voorstellen. De kinderen keken hun ogen uit en de film was niet eens begonnen!
Met de stemmen van…
In de zaal kwam de directeur van het Universal Nederland met in zijn armen een van de biggetjes de film introduceren en vertelde welke acteurs de stemmen ingesproken hadden voor de film. Zoals bijvoorbeeld Maxim, de zoon van Rene Froger, die de stem van Cyril Gray voor zijn rekening nam en Robert ten Brink die de stem van Phil Green vertolkte. Uiteraard kregen zowel het biggetje als de acteurs een gemeend applaus. En toen ging eindelijk het doek open en kon de film beginnen…
De film zelf
Nanny McPhee 2: De Vonken Vliegen Eraf’ is een geweldige familie film die ook goed te volgen is als je deel 1 niet gezien hebt. Deze keer komt Nanny McPhee op een boederij bij een gezin met drie kinderen en het verwende neefje en nichtje uit de stad die naar het platteland zijn gestuurd omdat ze daar veiliger zijn tijdens de oorlog. Om de boerderij te redden moeten de biggen verkocht worden die ontsnappen en met de toverkrachten van Nanny McPhee levert dit geweldige lachewekkende beelden op. Zoals biggen die schoonzwemmen, een vliegende motor, een verwarde oude vrouw die alle lades vol stopt met stroop en nog veel meer. Maar zelfs als de biggen verkocht zijn zorgt een oom van de kinderen nog voor de nodige problemen omdat hij door geldzorgen zijn deel van de boerderij kost wat kost wil verkopen.
De film zit vol leuke, spannende en vooral grappige momenten. Deze volgen elkaar snel op; er is geen saai moment in de film te vinden. We hebben de hele film geboeid zitten kijken en hebben genoten. Het is een familiefilm die ik iedereen aanraad!
Onderweg naar huis werd er in het gezelschap van twee helium kippen nog druk nagepraat over de film. De kinderen vonden de verwarde oude mevrouw die stroop in de kastlades deed toch het grappigst.