Augustus 2009, we zijn al een jaar bezig voor een tweede kindje en we zijn blij verrast dat ik tijdens onze vakantie een positieve zwangerschapstest heb! Wauw, wat komt het goed uit! Ik ben rond april uitgerekend, onze dochter Sam zal dan net 3 zijn geworden, helemaal goed! De pret duurt echter kort want twee dagen later verlies ik bloed. Een echo wijst uit dat het een miskraam is geweest. Balen balen balen!
Weer zwanger
Maar, we zijn niet voor één gat te vangen dus ‘klussen’ we vrolijk verder. En warempel, een maand later blijk ik wéér zwanger! Goh, zo doe je er een jaar over zonder zwanger te worden en nu ineens 2 keer zwanger in 2 maanden! Na een week komen ook de welbekende kwaaltjes om de hoek kijken, zere buik, zere borsten, moe en het ergste van alles…misselijk! Jeetje, dit heb ik met Sam nooit gehad. Ja misschien 1 week last tijdens het tandenpoetsen ’s ochtends. Maar dit was andere koek!
Hart actie
Omdat ik eerder een miskraam heb gehad, krijg ik een vroege echo. Volgens mijn eigen berekening – die erg nauwkeurig was omdat ik temperatuurde – was ik ruim 7 weken zwanger, en MOEST dus gewoon een hartje te zien zijn. Maar tijdens de echo bleek het anders, ik was nog geen 6 weken zwanger en er was nog geen hartactie. Mijn wereld stortte lichtelijk in, maar de verloskundige verzekerde me dat alles er verder perfect uitzag, en bij de volgende echo van een week later zou er zeker wel een hartje te zien zijn…
Weer een miskraam
Na vele peptalks zoals “je bent nog zo jong!”, “als je misselijk bent krijg je geen miskraam” en “zoiets gebeurt je geen twee keer achter elkaar!”, kwam dan de echo. En waar ik al bang voor was gebeurde wéér! Een vreemd verschrompeld vruchtje in mijn buik. Ik kreeg gewoon WEER een miskraam.
Geen curettage
Ik besloot de miskraam af te wachten, ik wilde geen curettage. Na 11 weken zwangerschap kwam het dan eindelijk, wat een verschil met de vorige miskraam! Daar voelde ik nagenoeg niks van, dit was gewoon nog pijnlijker dan mijn bevalling! Ik kreeg weeën die 12 uur aanhielden, en de stolsels die er uit kwamen, daar zei je bijna U tegen.
En nu?
We hadden het Sam al verteld, ‘mama voelt zich niet lekker want die heeft een baby in de buik..’ en nu? Moesten we maar vertellen dat de baby er niet meer was, hoe gaat een kind van 2 jaar dat nou begrijpen? Zelfs onze vrienden wisten niet hoe ze hiermee om moesten gaan, laat staan een klein kind.
Toen ik een van die dagen huilend op de bank zat, vroeg ze aan me: ‘mama, ben jij drietig?’
Ik zeg ‘ja schatje, mama is heel verdrietig. De baby zit niet meer in mijn buik’
‘Oh mama, is de baby dan dood?’
**mokerslag**
‘Ja liefje, de baby is dood…’
‘Maar mama, ik ben toch ook nog jouw baby?’
Ja Sammie, gelukkig ben jij ook mijn baby. En ik ben zo blij dat ik jou heb!
Lees ook:
Miskraam
Wanneer ben je vruchtbaar?
Ben je zwanger of niet?
Ik ben … weken zwanger; alle weken op een rij