Sapperdeflap … (Boekenclub)

Er komt een moment in het leven van alle baby’s en dreumessen dat kiekeboe het favoriete spelletje is. Jezelf verstoppen, papa of mama die zich verstoppen, een knuffel die opeens van onder de tafel tevoorschijn komt.

Het blijft leuk! Sapperdeflap… speelt hier slim op in met grote, stevige flappen die kindjes zelf kunnen openslaan en waarachter herkenbare dieren verscholen zijn of… sapperdeflap, een spiegeltje!

Er zijn 4 verschillende Sapperdeflap … boekjes:
Sapperdeflap … daar is Giraf!
Sapperdeflap … daar is Konijntje!
Sapperdeflap … daar is Hondje!
Sapperdeflap … daar is Tijger!

.

Maar wat vinden moeders en hun kinderen van onze boekenclub van dit boekje?

——————————————————————————————————————————————————

Rolanda Wilgenburg, moeder van een dochter (1):
Wat me gelijk opvalt aan dit boekje is dat de bladzijden van dik en stevig karton zijn. Dit is zeer praktisch, gezien het een boek is voor de allerkleinsten. Elke bladzijde bevat een grote half-ronde flap, waarachter een plaatje is verstopt. Flapjes doen het bij kinderen altijd erg goed, zo ook al voor de allerkleinsten blijkt. Want mijn dochtertje van net één jaar blijft maar aan de gang met de flapjes. Dan kijkt ze me aan en begint ze te lachen.

Maar het leukste flapje is toch wel het laatste flapje, want daarachter zit een spiegeltje verstopt zodat de kinderen zichzelf kunnen zien (en hun mama of papa, die erbij zit). Ze gaat zelfs steeds met haar gezichtje tegen de spiegel aan, om te kijken in de spiegel. Hierdoor zit er steeds veel kwijl op die bladzijde. Doordat de bladzijde van glad en dik karton is, is het makkelijk schoon te maken met een doekje. Wat een groot pluspunt is. De spiegel vind mijn zoon van bijna vier jaar ook erg leuk. Hij leest het boekje nu steeds voor aan zijn zusje (vooral de laatste bladzijde) en zegt dat :”Kijk, daar zijn wij !!” Waarop ze beide de grootste lol hebben.

Hoe leuk vind mijn dochtertje van één jaar het boek? Nou, héél erg leuk dus! Ze wijst vooral Tijger steeds aan (wij hebben het boekje Sapperdeflap … daar is Tijger). De andere dieren bekijkt ze wel, maar het is toch de tijger die ze blijkbaar het leukste vindt. Bij de eerste bladzijde kwam ik niet eens verder, want telkens als ik de bladzijde had omgeslagen, deed zij de bladzijde weer terug en wees weer naar Tijger én ging weer aan de gang met het flapje. En zo ging het ook met de volgende bladzijden. Bij het spiegeltje aangekomen, wees ze er eerst met haar vinger naar. Maar toen ze doorhad dat ze “dat plaatje” zelf kon laten veranderen, deed ze steeds haar gezichtje erop, en keek zo door de spiegel en dan weer van verderaf. Kortom, een heel leuk boek voor de allerkleinsten! Zeker een aanrader!

——————————————————————————————————————————————————

Saskia Daniels, moeder van Anne Sophia:
Samen op de bank, uitpakken… Ik kreeg niet eens de kans om zelf even te kijken omdat ze het meteen uit mijn handen trok. Mijn eerste indruk ging dus een klein beetje verloren maar Anne Sophia zat eigenlijk al meteen te bladeren.

Wij hadden de versie van Sapperdeflap.. met het hondje. Anne Sophia is nogal gek op dieren en al haar favoriete dieren staan in dit boekje. Het duurde even voor ze de flapjes ontdekte maar daar wordt inmiddels druk onder gekeken. Ook het spiegeltje achterin bleek een voltreffer. “Anne!!!”

Mijn indruk van de buitenkant is dat het er leuk uit ziet, maar in een winkel tussen een stapel andere babyboeken zou het er niet speciaal uitspringen. Verder ook aan de binnenkant zitten de flapjes vol leuke designs die mijn dochter eigenlijk een beetje voorbij gingen. Die was drukker bezig met alle beestjes benoemen die er in stonden. De pagina’s waren niet te druk dus er kwamen hele verhalen te voorschijn over buiten spelende hondjes met een bal en een verstopt “saap” (schaap).

Nadat het leesgeduld op was moest het boek mee op de loopauto, op de loopfiets en in de kinderwagen. Uiteindelijk heeft ze ook ’s middags nog buiten in het boekje gebladerd. En ’s avonds toen ze langzaam aan erg moe begon te worden kwam het boekje weer te voorschijn. De duidelijke, herkenbare en vooral niet te gevulde pagina’s zullen daar zeker aan hebben bijgedragen. Al met al zou ik het zelf niet zo snel gekocht hebben maar is het boekje toch wel erg geslaagd.

——————————————————————————————————————————————————

Sandra Schelling, moeder van Ardo (1,5 jaar):
Mijn zoon en ik hebben met veel plezier Sapperdeflap … gelezen. Ik vond het een ontroerend verhaaltje. Mijn zoon begrijpt het verhaalt nog niet, maar dat houdt hem niet tegen om er urenlang mee zoet te zijn.

Eerst wees hij alleen de dieren aan en ik moest zeggen hoe ze heetten. Toen hij eenmaal doorhad dat de flappen bedoeld waren als kiekeboe-flappen, kon hij daar niet meer vanaf blijven. En hij ligt elke keer in een deuk als hij zichzelf in het echte spiegeltje ziet. Hij vindt de dieren zo lief dat hij ze een kusje wil geven (dat kan hij sinds kort, maar hij deed het nog niet eerder met plaatjes). Ikzelf vind, dat de dieren wel wat realistischer getekend mochten worden. Zodat hij de dieren ook herkent in andere boeken.

Ik zou het boek zelf niet gekocht hebben en dat vanwege 1 reden: de flappen zijn kwetsbaar voor een kindje die het boek zelf wilt lezen. De kartonnen pagina’s zijn wel lekker dik, maar de flappen waren in een mum van tijd beschadigd. Dus we genieten er nog maar even van!

——————————————————————————————————————————————————

Sapperdeflap … – Claire Dowe
Baby- en dreumesboek, 1+, Gottmer, € 6,95
Sapperdeflap … is te koop in onze webshop>>

Lees ook:
Uitgeverij Gottmer ook bij onze Boekenclub
Woezel en Pip