Het is zeven uur en ik ben beneden in de keuken bezig met het maken van broodjes voor de kinderen. Een voor een komen ze uit bed en het eerste wat ze zeggen is, “mam, vandaag gaan we maar een halve dag naar school hè? Want daarna mogen we naar de Sprookjescamping”.
Helemaal waar! We hebben er allemaal zin in, maar aangezien er nog niks ingepakt is en de auto nog leeggehaald moet worden, ben ik toch wel blij dat ze alle drie eerst nog even naar school kunnen. Dan hebben Dennis en ik thuis even de ruimte om te rommelen en alles te pakken.
En ik weet niet hoe het komt, al zijn we maar twee nachtjes weg wij krijgen het toch weer voor elkaar om de kofferbak gevuld te krijgen met allemaal tassen, kratten en koffertjes …
De rit duurt helaas langer dan gehoopt. Er blijkt een vrachtwagen in brand te staan op de A1 en we hebben meer dan drie kwartier file. Uiteindelijk komen we na drie uur rijden aan op de plaats van bestemming.
Zodra we het terrein van de camping oprijden, is de vermoeidheid weg. En ook het plakkerige gevoel door een defecte airco is niet meer merkbaar. We zijn er en we voelen direct, dit gaat ERG leuk worden!
Meteen aan het begin is een grote speeltuin met klimtoestellen en Xavi ziet al een sprookjesfiguur lopen. Bij de receptie zijn ze vriendelijk en echt iedereen die je tegen komt zegt gedag. Het voelt echt als vakantie, het zonnetje erbij maakt het helemaal af.
We rijden door naar onze slaapplaats voor dit weekend. Een prachtige mobil home met ruimte voor zes personen, zeer mooi en uitgebreid uitgerust! De kinderen overleggen wie waar mag slapen en ze willen het liefst direct alles ontdekken.
De weersvoorspellingen zien er helaas niet zo gunstig uit en nu schijnt toch nog even lekker het zonnetje, dus we besluiten lekker te gaan zwemmen. De zwembaden zijn op loopafstand, helemaal gericht op kinderen met speeltoestellen, glijbanen en ernaast nog een grote speeltuin.
Het is nog rustig en onze kinderen hebben pret voor tien (en maken soms (sorry mede camping gasten) ook herrie voor tien)! Ook het binnenbad is geweldig, je kunt er niet echt zwemmen, maar spelen des te meer. Het is prettig voor kleine kinderen dat ze overal goed kunnen staan en dat er zoveel te ontdekken valt.
Veel te snel is het alweer tijd om aan te kleden, zodat we iets kunnen eten. We zouden ervoor kunnen kiezen om iets te gaan koken in onze mobil home. We hebben een vierpits gasfornuis zien staan. Maar ja het voelt nu eenmaal als vakantie, dus waarom zouden we gaan koken?! Bij de snackcorner kiest iedereen wat lekkers uit en we gaan nog even buiten op het terras zitten om alles op te smikkelen.
We zitten zo in onze vakantie-relax modus, dat we totaal de tijd vergeten en opeens de Bumpie Jeep voorbij zien komen. Allemaal kinderen lopen hier lachend en zingend achteraan, om zo met z’n allen naar de Sprokkelplaats te gaan. Hier wordt iedere dag een theatervoorstelling gespeeld. We waren nu te laat om nog te gaan, maar morgen is er weer een dag …
Terug in onze mobil home hebben we de kinderen lekker gewassen, de bedden opgemaakt, liedjes gezongen en ze in bed gelegd. We konden alleen geen licht aan doen. We gingen er vanuit dat dat iets te maken had met het Green Key die de Sprookjescamping heeft mogen ontvangen. Wellicht is het een van de voorwaarden om milieuvriendelijke energie te leveren pas als het donker wordt te zorgen dat er licht aan kan gaan.
Maar als we om tien uur ’s avonds nog steeds in het donker zitten, ga ik toch maar even op pad om te vragen of iemand hierbij kan helpen. Achter ons staan precies dezelfde mobil homes en ik spreek een man aan of hij misschien weet hoe ik aan licht kan komen. Hij begint te lachen, hij had namelijk precies hetzelfde probleem gehad en hij begreep dat je dit niet zomaar kunt weten. Achter het gordijn hangt namelijk een aparte knop waar je sleutel in past en zodra je deze omdraait heb je dus licht. Oké, dit was dus wel iets wat ze ons bij de receptie hadden mogen toelichten.
Inmiddels is het rustig, de kinderen slapen en op de achtergrond hebben we het EK voetbal aan staan. Nu er licht is kan ik fijn dit blog schrijven. Nog even samen wat drinken en dan gaan dromen over hoe het sprookje morgen verder zal gaan … jullie horen het wel!