Kidnep – recensie

Bo, enig kind van rijke ouders, wordt ontvoerd. Zijn beschermde en rijke wereldje komt op z’n kop te staan. Tussen Bo en zijn ontvoerder Fred ontstaat tegen beider verwachtingen in een band. Bo ontdekt in Fred de vader die hij mist en leert voor zichzelf op te komen. Fred ziet in waar hij al z’n leven lang voor vlucht en leert vader te zijn.

Naast Martin van Waardenberg (De Marathon, Loenatik) die de rol van ontvoerder Fred speelt en Teun Stokkel als het rijkeluiskindje Bo, bestaat de cast uit: Steven van Watermeulen (Dorsvloer vol confetti), Katrien van Beurden (De Wederopstanding van een Klootzak), Ruth Becquart (Smoorverliefd) en Marcel Musters (Gooische Vrouwen, Dik Trom).
Kidnep is te zien in de Nederlandse bioscopen.

Recensie
Met mijn twee jongsten (tweeling van 8 jaar) ben ik naar deze familiefilm geweest. Ik was erg benieuwd, want we zien wel een heleboel animatiefilms, maar verhoudingsgewijs weinig speelfilms. De tweeling had er zin in, ze hadden van klasgenootjes al gehoord hoe leuk de film was!

En ik moet de klasgenootjes gelijk geven. Het is echt een hele leuke film. Ook voor volwassenen, om met je kind mee te kijken. Er wordt enorm goed geacteerd en het verhaal is vlot en boeiend.

In de film zien we Bo, een leuk jongetje (goed gespeeld door Teun Stokkel) met hele rijke ouders, die door de week op een internationale kostschool zit en ieder weekend in z’n eentje op en neer naar huis vliegt. Zijn ouders zijn duidelijk dol op hem, maar “druk, druk, druk”. We zien ook Fred, die het geld van ‘boef’ Leo in bewaring had en dat vergokt had. De boef komt eerder vrij dan verwacht en dat maakt dat hij nog zenuwachtiger wordt….. Dan is er ook nog de vrouw van Leo, Olga, die stewardess is en die heel graag héél veel geld wil.

Deze verhaallijnen komen uiteraard samen: Olga verzint een plan om Bo te ontvoeren. Fred moet Bo verstopt houden. Uiteraard loopt er van alles mis, waardoor Fred en Bo op de vlucht slaan, boef Leo er achteraan zit, Olga steeds kwader wordt en de ouders van Bo radeloos zijn van verdriet om hun ontvoerde zoon.

Bo en Fred hebben het eigenlijk vooral naar hun zin. Ze krijgen een mooie band, die zich in de film heel natuurlijk ontwikkeld. Geen vals sentiment, gewoon mooi. We krijgen ook meer achtergrond mee van het leven van Fred en er zijn veel “bijna” momenten, waarin Bo en Fred nèt weten te ontsnappen wat de spanning er in houdt.

Ik zat me op een gegeven moment wel af te vragen hoe het ooit goed moest aflopen, maar uiteraard was daar door de filmmakers van te voren over nagedacht en kwam het tot een bijzonder happy-end waardoor iedereen krijgt wat hem/haar toekomt. In een film kan tenslotte alles!

De rol van Fred wordt magnifiek gespeeld door Martin van Waardenburg, die in het begin constant woest op kauwgom aan het kauwen is, maar gaandeweg de film steeds lekkerder in zijn vel komt te zitten als Fred. Mooi in beeld gebrachte ontwikkeling. Helaas beschikt hij over een bij zijn rol passende vocabulaire zodat we nu thuis een tweeling hebben die om de haverklap “krijg nou tieten!” roept….

Heerlijke film. We waren de bioscoop nog niet uit of de tweeling vroeg of we hem nog een keer konden zien! Aanrader dus!

Trailer: