Dag 1 ) Na een gezellige middag bij mijn zusje en ma , kom ik thuis en haal mijn mobiel uit mijn tas. Vaak hangt mijn oplader er automatisch aan vast… Nu was het anders, mijn oplader was nergens te bekennen, maar paniek wel! Want in de loop van de tijd ben ik “een” met mijn mobiel geworden. Ik whatsapp, bel, speel, schrijf, noteer, neem op, kijk in mijn agenda, ik doe dus bijna alles met mijn mobiel. Zelfs mijn menstruatiecyclus staat erin!! Zucht…nu had ik natuurlijk gelijk in de auto kunnen stappen om naar mijn oplader te rijden, maar a) benzine krijg ik niet kado en b) 40 km heen en weer maakt toch weer 80 en dat maal 2. Neeeee ik red het wel…..dacht ik nog heel positief dag 1. Diezelfde avond miste ik het glijden van mijn vingers over mijn mooie LCD schempje, om van mijn vriendinnetjes te winnen met Ruzzle, of een woordje te leggen bij WF.
Dag 2 ) Mijn zusje werkt dus is vandaag niet thuis, maar komt misschien eind v/d middag mijn kant op samen met mijn oplader!! Yeah!! Bij het idee alleen al dat mijn mobiel weer opgeladen gaat worden krijg ik gewoon kriebels in mijn buik….maar ik kan zonder mijn mobiel. Echt wel! Totdat ze belt dat ze niet komt……..mijn oplader dus ook niet!!
Dag 3 ) Ok, ik word wakker en vind het tijd om op FB te zetten dat ik mobielloos ben, maar wel bereikbaar op FB, wat dus ook niet helemaal waar is want tsja mijn mobieltje is niet bij me, dus ik kan niet “zomaar” eventjes kijken naar mijn berichtjes. Ik merk steeds meer en meer dat een mobiel met alle functies toch wel een groot deel van mijn leven inneemt. Heerlijk om op FB te kijken naar wie en wat. Eventjes snel de file checken als je naar je vriendinnetje rijd, en wat dacht je van je hot/gmail? Kan ik echt zonder mijn mobiel?
Dag 4 ) Ging ik met mijn gezinnetje naar mijn vriendinnetje die wel een oplader heeft! Om de verjaardag van haar dochtertje te vieren. In de keuken keek ik mijn vriendinnetje aan….”Mag ik a.u.b je batterij lenen, mijn mobiel doet het niet meer en hij moet NU aan! “….een lege blik bij mijn vriendin “waarom ben jij baterijloos? “…..Nee sorry ik bedoel de oplader, mijn mobiel moet aan je oplader!! Serieus mijn mobiel heeft daar bij mijn vriendin thuis aan haar oplader gehangen ; )) 37 whatappjes, 12 mailtjes en veel FB meldingen…en ik moest nu wel aan mezelf toegeven dat ik niet zonder mijn mobiel kan… So What ?!! Eenmaal thuis moest mijn oplader op tafel liggen….niks was minder waar !! Eindelijk mijn zusje was geweest, zonder mijn oplader. Dus belde ik mijn zusje op…nadat ik roodgloeiend aan de telefoon had gehangen zei ze “Sorry…maar ik wist dat je heel boos zou worden dus ik heb de hoorn van oor gehaald!
Dag 5 ) Ik heb mijn oplader! Ik laat hem nooit meer los. Iedereen weet inmiddels dat ik weer bereikbaar ben, mijn leven is gelijk een stuk drukker, maar so what…I LOVE MY MOBILE!
Deze blog is trouwens gebaseerd op een waargebeurd verhaal ! ; )