Mama hoe zit dat nu met dat zaadje?

Ik voel mij ongelofelijk gelukkig en gezegend met mijn twee zonen, maar er bleef iets knagen en er bleef iets van een leegte. Ik wilde een derde kindje. Mijn man noemde het zeer charmant ‘mijn rammelende eierstokken’ maar dat was het niet. Ik had gewoon het gevoel dat mijn gezin nog niet helemaal compleet was.

En gelukkig stond ik daarin niet alleen! Het was niet mijn man die net zo zat te wachten op gezinsuitbreiding als ik… Nee, het was mijn oudste zoon. Ongeveer elke gelegenheid die zich aandiende werd mijn man voor het blok gezet met de vraag: ‘Papa, wanneer plant jij nou eens een zaadje in de buik van mama?’ Je kunt je voorstellen dat dit in de rij bij de supermarkt vreemde blikken en hard gelach teweeg kon brengen.

Toen het  zo ver was dat dat beruchte zaadje eenmaal in mama’s eitje was geplant, was er dan ook niemand blijer met de zwangerschap dan mijn zoon.

Nu ben ik elf weken zwanger en wordt mij iedere ochtend gevraagd of ik nog misselijk ben en hoe veel de baby nu weer gegroeid is. Ik krijg tekeningen van hartjes met de baby er bij en ik wordt nauwlettend in de gaten gehouden. De babygekte bereikte zijn top toen hij vanmorgen tegen mijn man zei: “Wat zwanger ik toch heerlijk mee met mama hè”. Zo jammer voor hem en voor mij dat er geen luikje in mijn buik zit waar we samen af en toe door zouden kunnen kijken om de baby te zien,nog 6 maanden te gaan.

Lees ook:
Samen bevallen
Alweer 30 weken zwanger
Ik ben … weken zwanger; alle weken op een rij