Papa, ik lijk steeds meer op jou!

Mijn eerste column voor Trotse moeders. Een deadline heb ik niet, voor het aantal woorden alleen een richtlijn. Ik pijnig mijn hersens, ik heb zoveel om over te schrijven, zoveel om over te vertellen. Van onze zoektocht naar een groter huis, van mijn gevecht tegen jeugdzorg om mijn dochter (uit een eerdere relatie) weer thuis te krijgen, over mijn blije dreumes die van dat soort problemen nog geen weet heeft en het gelukkigst is als hij met mama of papa kan knuffelen, spelen, op tijd te eten en drinken krijgt en op zijn tijd een schone luier.

Of over dat ik een trotse thuisblijfmoeder ben, en dus met volle teugen kan genieten van het moederschap. Dat brengt me bij de vraag: wat is moederschap eigenlijk.. Je zet zo’n hoopje mens op deze wereld, maar dat maakt je nog geen moeder. Wel de intense gevoelens voor dat wezentje, wat je wil beschermen, begeleiden, verzorgen tot het groot genoeg is om op eigen benen te staan. En steeds een stukje loslaten. Niet meer hoeven te helpen met de fles, of het zelf tandjes poetsen wat eerst mamma moest doen. Zulke kleine dingetjes, die je uiteindelijk voorbereiden op de Grote Dag: de dag dat je kinderen op zichzelf gaan wonen.

Dat besef ik me nu, nu ik zo ontzettend gelukkig ben met mijn zoon, en steeds vaker mijn ouders mis. Vooral mijn vader, die zo trots en blij geweest zou zijn met zijn kleinzoon. Die hem op handen gedragen zou hebben. Jammer genoeg zal mijn zoon zijn opa nooit leren kennen, hoewel hij uiterlijk zeker ook op mijn vader lijkt. Gelukkig heeft hij nog een opa, en draagt die opa hem ook op handen, zo blij dat hij is met zijn kleinzoon.

Om mijn zoon nog iets van zijn andere opa mee te geven, zing ik elke avond een slaapliedje wat eindigt met Opa houdt over ons de wacht… waarmee ik zoveel wil zeggen dat zijn andere opa ook bij ons is en op ons let.

Nu ik zowel een dochter als een zoon heb, begin ik vooral mijn vader steeds beter te begrijpen en kan dan ook trots en blij zeggen: Papa, ik lijk steeds meer op jou!

Lees ook:
Ballade van de dood
Baby afscheidwiegjes
Welterusten kleine dromer