Lieve ouders, stop ermee! [persoonlijke blog]

Vol verbazing hoor ik soms horrorverhalen van gescheiden ouders, die elkaar de tent uit vechten, maar vooral denken dat de kinderen daar de dupe niet van zijn. Elkaar kapot maken tot de laatste zucht, kinderen inzetten om zelf hun frustraties te uiten, elkaar niets maar dan ook niets gunnen.
Ik kan me niet voorstellen dat het zo moet gaan. Kregen we ooit niet onze kinderen omdat we van elkaar hielden en een lang en gelukkig leven voorstelden. Kunnen we ons niet meer verplaatsen in die situatie omdat de liefde voor de ander verdwenen is?

De voor- en nadelen:
Onlangs kreeg ik van de makelaar bericht. Een huis in het dorp waar ik ooit trouwde, waar de kinderen hun leventje begonnen. Een huis dichtbij mijn ex-man.
Ik zag natuurlijk wat nadelen, verder weg van mijn werk, maar ook verder weg van het nieuwe leven wat ik probeerde op te bouwen, in plaats van dichterbij.
Mijn dochter die weer van school moest wisselen, weer verhuizen, weer veel kosten maken.
Maar weegt het op tegen de voordelen? De kinderen dichterbij hun vader. Als ze willen, kunnen ze hem iedere dag zien. Sport op zaterdag hoeft geen issue meer te zijn, speelafspraakjes kunnen nu bij beide ouders gemaakt worden, maar ook voor ons zelf. Zit de ene ouder omhoog, dan kan de andere ouder dat opvangen.
Na veel advies, bij iedereen die belangrijk was, besloot ik het te doen. Verhuizen. Terug naar het dorp waar alles ooit begon.

Irritatie
Mijn ex-man beloofde mij te helpen met klussen. P****r, wat had ik zonder die man gemoeten deze weken. Hij hielp met alle technische dingen, die ik niet kan. En op dat gebied ben ik echt, echt, echt heel slecht. Die weken “haatte” ik hem omdat hij zich soms bemoeide met zaken die nu mijn zaken waren. Hij “haatte” mij om mijn impulsieve gedrag, korte lontje en af en toe wat gedramatiseerd gedrag. Die weken kwamen we wederom tot de conclusie dat we echt nooit meer in 1 huis kunnen leven. Maar we kwamen ook tot de conclusie dat een goede band tussen twee gescheiden ouders, zoveel belangrijker is dan onze eigen irritatie.

Heb respect voor je ex-partner
Dus lieve ouders, van gescheiden kinderen, die elkaar de tent uitvechten. Ik ben geen heilige, en ik “haat” mijn ex-man ook wel eens, net zoals hij mij “haat”, maar ik ben wel ontzettend trots op het contact wat wij als gescheiden ouders hebben.

Kunnen we alsjeblieft stoppen met elkaar zo kapot maken, omdat de kinderen hieronder lijden? Kunnen we hun geluk voorop stellen? Ze horen niet te kiezen bij wie het fijner is. Het moet bij beide fijn zijn.

Kinderen hoeven niet te weten wat de ene ouder van de andere ouder denkt. Zij zien beide ouders als een voorbeeld, en houden van beide evenveel. Laten we voor hen het voorbeeld zijn door elkaar als ex-partners te respecteren. Ook al is dat soms heel erg moeilijk. Laten we dat doen voor onze kinderen. Zij verdienen dat!

Voor andere, persoonlijke, blogs van Trotse Moeders, klik hier >>>>

Voor persoonlijke blogs van Trotse Vaders, klik hier >>>>