Mensen die mij een beetje kennen, weten dat ik niet zoveel heb met termen als “tijd voor jezelf” en “me-time”. Ik vind het echt altijd heerlijk om iets met de kinderen te doen, en wanneer ik daar de rust en aandacht voor heb, is dat ook echt tijd voor mezelf. Maar ik heb nu, voor het eerst in jaren, ervaren dat het ook heel erg fijn kan zijn om tijd te hebben zonder de kinderen, vooral omdat die tijd doorgebracht werd met fijne mensen en ik in die tijd een hele bijzondere ervaring had. Lees maar mee…
Mijn moeder had mij een hele tijd geleden al gevraagd of ik op 27 februari mee wilde gaan naar een workshop Katten kleuren. Ze was naar de opening geweest van de expositie “Miauw” in het Anton Pieck museum in Hattem, samen met twee dierbare vrienden van haar en ze wilde me graag trakteren op een middagje uit. Gelukkig had ik een tijdje om aan het idee te wennen dat ik iets ging doen wat niet werk-gerelateerd was, zonder de kinderen, dus toen we richting Hattem reden, kreeg ik er steeds meer zin in.
Het Anton Pieck museum is een prachtige locatie voor een workshop en sowieso een bezoekje waard. Wanneer je er heen wilt, probeer dan vóór eind april 2006 te gaan, dan kun je ook nog genieten van de expositie Miauw van Francien van Westering: een overzichtstentoonstelling ter ere van het 25-jarig jubileum van het werk van Francien van Westering, die bij de meeste mensen bekend zal zijn van Franciens katten, maar nog veel meer heeft gedaan.
De workshop begon met het uitdelen van Franciens kattenkleurboek voor volwassenen, potloden en een puntenslijper. Hoewel er indrukwekkende punten aan de potloden zaten, moesten we allemaal beginnen met een donkerbruin kleurpotlood zo scherp mogelijk te slijpen. We gaan namelijk een kattentekening inkleuren en om goed te kunnen kleuren is een scherpe punt nodig. We kleuren namelijk geen vlakken in, maar leren van Francien technieken om het zo echt mogelijk te laten lijken, met diepte en detail.
Eerst oefenen we om ‘haren’ te tekenen en te experimenteren met verschillende oppervlaktes, zoals van een kei. Door je in te beelden hoe het er uit ziet, hoe het voelt, ga je vanzelf op een hele andere manier kleuren. Dat is helemaal niet zweverig, maar juist stilstaan bij structuur en samenstelling. Om bij de katten te blijven: de binnenkant van een oor is totaal anders dan de vacht, een neusje voelt weer anders aan, en kleine donshaartjes zijn verschillend van snorharen. Om maar wat voorbeelden te noemen die ik me ook kan voorstellen want helaas ben ik allergisch voor katten en kan ik ze zelf niet van dichtbij bestuderen.
Wat is het heerlijk om op deze manier te kleuren! En wat leer ik veel: allemaal dingen die ik nooit zelf verzonnen zou hebben. Kleuren is voor mij voornamelijk samen met de kinderen vrolijke kleurplaten inkleuren. Ik doe dan wel mijn best om het er mooi te laten uitzien, maar mijn ’techniek’ is vooral om zacht te kleuren zodat er geen strepen ontstaan 😉 En dat met van die dikke potloden die bij de kinderen goed in de hand liggen….
Nu dus het “echte werk”, uitgelegd door een hele bijzondere vrouw die tweeënhalf uur lang voor iedere deelnemer aan de cursus aandacht heeft, die heel duidelijke aanwijzingen geeft en daarmee maakt dat iedereen echt een eigen stijl behoudt.
Het oog is het spannends. De ogen van de katten op de tekeningen van Francien hebben allemaal een eigen uitdrukking en glanzen zo mooi. En nu leer ik hoe ik dat zelf ook kan doen! Wat voel ik me trots wanneer het lukt en hoe heerlijk is het om Francien zelf te horen zeggen dat ik het goed doe.
De middag vliegt voorbij en de hele middag ben ik zo heerlijk bezig geweest dat ik niet heb zitten piekeren, niet aan andere dingen heb gedacht en nergens door werd afgeleid. Na afloop ben ik niet moe, integendeel, ik bruis van de energie en zou het liefst ergens in een rustig hoekje lekker verder kleuren… Een bijzondere ervaring!
Deze middag was ook erg goed voor mijn zelfvertrouwen. Door de feedback en de complimenten van Francien, heb ik echt het gevoel dat ik het aandurf om thuis verder te gaan met kleuren. Van mijn lieve moeder krijg ik ook nog een kleurboek, wat gesigneerd wordt door Francien, nog een extra stimulans!
Tot slot van deze fantastische dag, gaan we met ons vieren nog heerlijk eten in Hattem. Wanneer ik thuiskom, vinden de kinderen het allemaal erg leuk dat ik dit heb gedaan en zoekt mijn dochter meteen een van haar eigen favoriete kleurboeken op zodat we weer samen kunnen gaan kleuren. Want dat ik hiermee door wil gaan, weet ik zeker!
Heb je zin gekregen om te kleuren? Klik op onderstaande afbeeldingen voor de katten-kleurboeken voor volwassenen:
Meer informatie over Francien van Westering, haar leven, werk en activiteiten, vind je op haar eigen website: www.francienvanwestering.nl