Het regende vogels – recensie

Een fotografe gaat op pad om een reportage te maken over overlevenden van de brand die decennia geleden diepe wonden heeft geslagen in het collectieve geheugen van de bewoners: de grote brand van Matheson. In het woud treft ze een paar zonderlinge en vrijheidslievende outcasts.

Ze zijn aanvankelijk wantrouwig, maar al snel besluiten ze de fotografe te helpen, een beslissing die ongewild hun bestaan danig overhoop haalt. En dan, plotseling, is daar Marie Desneige, een raadselachtige tachtigjarige met sneeuwwit haar die ternauwernood is ontsnapt uit het gesticht. Tegen alle verwachting in eist de liefde zijn plaats op.

Dit is een verhaal over drie oude, eigenzinnige mannen die ervoor kiezen in het woud te verdwijnen. Het is het verhaal over drie zielen die verknocht zijn aan hun vrijheid. De vrijheid om zelf te bepalen hoe je leeft. En hoe je sterft.

Recensie
Eerlijk gezegd leek dit me een nogal ‘voorspelbaar’ boek. Drie mannen die verstopt in het bos leven, die niet gevonden willen worden. Natuurlijk worden die gevonden…. Een onverwachte liefde….. Tja, dat zal dan wel de fotografe zijn met een van de wiet-telers…. Maar goed, het boek heeft prachtige literatuurprijzen gewonnen, dus waarschijnlijk is de schrijfstijl goed. Zo begon ik aan het boek…

In het begin leek het alsof mijn eerste gedachten klopten. De fotografe zoekt in het bos, ziet, net voordat ze denkt niet verder te kunnen een rookpluim en komt bij één van de oude mannen uit: Charlie. Ze is eigenlijk op zoek naar Boychuck en ik ga er dan nog van uit dat ze hem vindt en dat ze ook nog verliefd gaat worden.

Gelukkig is Jocelyne Saucier niet zo fantasieloos als ik. Ze weet een zeer bijzonder verhaal te maken, beginnende bij de ontmoeting tussen de fotografe en Charlie, die duidelijk niet op bezoek zit te wachten. Hij, Tom en Boychuck hebben niet voor niets gekozen voor een nederzetting ver van de bewoonde wereld, ieder om zijn eigen reden.

 

De fotografe is gefascineerd door een grote brand, die in 1916 gewoed heeft in Canada en waar veel slachtoffers zijn gevallen. Ze zoekt naar overlevenden en wil hen portretteren. In het boek is Boychuck een van de overlevenden. Van hem wordt gezegd dat hij (blind?) ronddwaalde, ten tijde van de brand.

Ik heb informatie opgezocht over de brand die een grote rol speelt in dit boek: The great Matheson Fire. Deze brand heeft een enorm groot gebied in Ontario in vlammen gezet en er zijn meer dan 200 mensen overleden. Mensen moeste vluchten en overleefden soms door in een meer te wachten tot de vlammen voorbij geraasd waren. Ook zijn er mensen door in de ‘Black River’ te springen, in leven gebleven. De overlevenden hadden gruwelijke dingen gezien: mensen die niet meer op tijd weg konden en ingesloten werden door het vuur. Mensen en dieren die levend verbrandden.

  

Doordat de schilderijen die Boychuck gemaakt heeft, geduid worden door een bijzondere dame, krijg je inzicht in de gruwelen van de brand en de manier waarop Boychuck deze heeft beleefd. Maar het boek biedt zoveel meer. Het is bijna niet samen te vatten, je moet het eigenlijk zelf lezen. Het gaat over puur leven. Leven zoals je zelf wilt en, zoals in de inleiding al aangegeven werd, sterven zoals je zelf wilt. En dat doen de bijzondere, oude, mensen in dit boek.

Hun wijsheid en hun rust. Hun eenvoud en hun zorgzaamheid. Het maakt dat je geniet van de manier waarop deze mensen leven en dat je hun gunt dat dit mag blijven bestaan. Met name Charlie wordt prachtig geportretteerd in het boek. De manier waarop hij zijn dagen vult, met zijn hond en zijn dagelijkse routines. En de manier waarop dit veranderd wanneer er een nieuwe bewoonster in ‘hun’ woud komt.

Ook de jongere mensen en hun levens hebben een plaats en zijn verweven met de oudere mensen in dit boek. Het boek is enorm intrigerend. Op een gegeven moment zelfs spannend omdat je zo in het verhaal kunt verdwijnen dat je wel door moet lezen en dat je ook wilt dat er op een of andere manier een ‘happy end’ komt, of in ieder geval een einde waarmee je als lezer, die om de personages is gaan geven, vrede hebt.

Ik heb genoten van deze roman en hoop dat de eerder verschenen boeken van Jocelyne Saucier ook vertaald zullen worden.

Het regende vogels – Jocelyne Saucier
Hardcover, roman, 191 pagina’s, Meridiaan uitgevers
Bestel dit boek hier >>>>