Weg met speelgoed!

Joehoe!! We gaan verhuizen. Hoewel het even duurde voordat we ons eigen paleisje hadden verkocht, de medewerking van de bank konden krijgen en het nieuwe koopcontract onder ogen kregen kunnen we ons  nu eindelijk opmaken voor de verhuizing naar ons “droomhuis”. Wat heb ik er zin in, wat ben ik blij!

Ons nieuwe huis heeft een ruime woonkamer waar mijn prinsesje heerlijk kan spelen, en veilige keuken, 3 prachtige ruime slaapkamers, een badkamer met bad en een aparte douche, een ruime zolder en een giga grote garage zodat manlief ook lekker kan hobbyen. Te zwijgen over de tuin die voor mijn dochter perfect is om te rennen en spelen. En het uitzicht…. ge-wel-dig, maar natuurlijk hebben al die prachtige voordelen ook een nadeel. We kunnen er pas over 3 maanden in.

Waar moeten we heen? Wat gaan we doen? En nog veel belangrijker: wáár laat ik alle spullen? Neem ik al het speelgoed van mijn meisje mee? Kan ze ook met minder? Neem ik alle kleren mee, of gaan er kleren in de doos? Mijn schoonvader biedt aan tijdelijk bij zijn vriendin in te trekken zodat wij een complete woning inclusief meubels tot onze beschikking hebben. Een ontzettend lief aanbod waar we uiteraard gretig gebruik van maken. En volgens hem kunnen al onze spullen opgeslagen worden in zijn werkkamer, blokhutje en zolder. Weer een zorg minder dus.

Half januari beginnen we met opruimen en inpakken, wat met een dochter van 20 maanden niet een hele gemakkelijke klus is. Als ik speelgoed tijdelijk in een verhuisdoos wil stoppen, hebben haar kleine maar wondersnelle handjes het al weer te pakken. “Spelen” roept ze, om er vervolgens heel zoet mee te gaan spelen. Hmmm dát speelgoed kan dus nog niet opgeruimd worden. Als mijn dochtertje de knutsel spullen ziet die ik vast op ons nieuwe, tijdelijke adres wil neer leggen, wil dochter natuurlijk “kullen” Oké jij mag kleuren… En weer laat ik iets op het oude adres liggen, omdat ze zo graag wil spelen. Tranen met tuiten om Nijntje verstoppertje, want Nijn moest blijven. Waar ga ik dan beginnen?

De laatste 3 dagen voor onze verhuizing kijk ik om mee heen. Er is nog weinig veranderd, er is té weinig veranderd. Anderhalve maand geleden lagen alle poppen er net zo gezellig bij, kon je de kleurpotloden net zo grijpen als vandaag en lagen de boekjes klaar op gelezen te worden. Ik moet gaan opruimen en inpakken en besluit mijn dochter een dagje bij opa en oma te brengen om zo eindelijk orde op zaken te stellen.

Ik pak 2 van de 3 poppen in maar met twijfel, want stel nou dat ze het mist en zo graag wil spelen. Ik laat de kleurpotloden toch nog even staan en laat 1 van de 3 boekjes liggen voor de laatste dag. Ik ben net als mijn dochter het speelgoed aan het verplaatsen en vraag me af waarom ik er toch zo vreselijk tegen opzie…