Wat zij weet…..

“Die is bah, die gooien we in de prullenbak” zeg ik tegen mijn dochter van 17 maanden, terwijl ik wijs naar de luier. Zonder twijfelen pakt mijn, net lopende, dochter haar  luier van tafel, loopt richting prullenbak, opent de klep en gooit de luier er in. “Bah” roept ze de luier na. Verbaasd kijken mijn partner en ik elkaar aan. Snapte ze nou zojuist wat ik verteld heb?

Ze snapt nog lang niet alles, of wil het niet snappen. Als ik na het stofzuigen de dweil pak, is het de gewoonte na de huishoudelijk klussen even iets leuks buiten de deur te gaan doen. Even naar de kinderboerderij, even naar de speeltuin, of  “slechts” een eindje fietsen. Daarvoor moet ze eerst even op de mat zitten, zodat ze niet door het pas gedweilde heen loopt. Helaas is dat stukje “begrip” niet aanwezig. Terwijl ze op het kinderdagverblijf  wél bij de deur kan wachten op de leidster.

Ook snapt dochter lief het verschil nog niet voldoende tussen ja en nee. Ik probeer Jasmijn regelmatig te laten kiezen. Wil je deze of die op brood. Ze wijst volmondig de smeerkaas aan en beantwoord het met “diese” .  “Natuurlijk, smeerkaas want dat vind Jasmijn het lekkerste” zeg ik tegen mijn kleine dreumes. Ze kijkt me blij aan en zegt: “nee” terwijl ze ja bedoelt. En als ik haar vertel dat we naar bed gaan, en ze heeft andere plannen zegt ze al mopperend “ja” terwijl in dit geval de nee bedoeld wordt. Maar toch op andere momenten antwoord ze met ja en nee zoals het hoort. Snapt ze het nu voldoende?

In de supermarkt begint Jasmijn ineens “Boeeee” te roepen. In eerste instantie wil ik niets vermoedend door lopen, maar met haar luidere boeee trekt ze mijn aandacht. Daarna wijst ze naar een pak melk, waar inderdaad de boeee opstaat. Goh, knap ze weet dat het een koe is én dat het boe roept.

Als we langs de kattenherberg fietsen wijst ze naar poes. “poes” en “mauw” volgen. Ook het “gaap” en de “meee” (schaap die mèèèhh roept) “pip” en de tok (kip doet tok-tok) noemt ze klakkeloos op bij het voorbij komen, zonder dat we haar daar ooit bewust van hebben gemaakt.

Als  ze na het “doese” (douchen)zoals ze het zelf noemt, nog even in haar pyjama op haar kamer speelt met haar pop zegt ze ineens “lekke lape” en geeft ze pop een aai over het hoofd en een kus, exact zoals ik het ook doe voordat zij naar bed gaat.

Wauw onze kleine dreumes wordt groot en weet al veel meer dan we eigenlijk beseffen….