Het leven in een vinexwijk verloopt niet altijd soepel. Daar weet Naima El Bezaz, die zelf al bijna tien jaar in zo’n buurt woont, alles van. In haar autobiografische roman Vinexvrouwen beschrijft ze het wel en wee van haar gezin in deze typisch Nederlandse nieuwbouwwijk. Als Marokkaanse kijkt zij met een fris oog naar de Hollandse gewoontes, al speelt er nog iets anders mee: de vinexwijk wordt geleidelijk aan bevolkt door steeds meer nationaliteiten, wat voor onrust zorgt. Terwijl haar dochtertje op school christelijke liedjes leert, verbaast El Bezaz zich over de Nederlanders. Ze begrijpt eigenlijk niets van hun eigenaardige gedrag. El Bezaz neemt de lezer mee naar huis en naar de buren en houdt ons zo een genadeloze spiegel voor, waarbij de auteur zichzelf bepaald niet spaart.
Recensie
Ik beken, ik woon ook in zo’n Vinexwijk. In zo’n rijtje dezelfde huizen, waar je enerzijds anoniem bent en anderzijds iedereen alles van elkaar weet. O, ik ben dus ook een van die Vinexvrouwen geloof ik …
Naima El Bezaz laat haar kinderen bewust naar een katholieke school gaan, als (stil) verzet tegen haar moeder, onze kinderen gaan bewust naar een openbare school. Ze wonen en leven in een vinexwijk en dat zie je ook terug op school, heel veel verschillende nationaliteiten, prachtig toch?
Ik heb genoten van de schrijfstijl en het cynisme van Naima El Bezaz en van tijd tot tijd enorm moeten lachen om Vinexvrouwen. Het boek bestaat uit allemaal korte hoofdstukken, die allemaal even vlot geschreven zijn. De auteur kijkt kritisch en vol verwondering naar de bewoners van de vinexwijk. Maar ze is net zo kritisch over zichzelf, haar ouders en familie en de Marokkaanse gemeenschap. Op een gegeven moment is Naima met haar gezin bij haar ouders op bezoek. Een aantal Marokkaanse mannen belt aan en Naima doet open. De mannen draaien zich direct om en vragen naar haar vader. De dochters van Naima zijn stomverbaasd en Naima legt een en ander uit, met een net wat te harde stem en net wat te duidelijk (vrees ik).
Maar ook de buurvrouw die niet zo’n heel prachtig lichaam heeft, maar wel bij ieder straaltje zon naakt in de zon gaat liggen. Of de buren die gaan verbouwen, waardoor de kinderen niet kunnen slapen, maar die gaan klagen als de kinderen ’s avonds laat een keer huilen. Het is allemaal zo herkenbaar. En zo schrijnend. Maar zo opgeschreven dat je niet anders kunt dan lachen.
Een erg leuk boek en ik ga heel binnenkort ook de opvolger Meer vinexvrouwen lezen!
Vinexvrouwen – Naima El Bezaz
roman, paperback / digitaal boek, 192 pagina´s, Querido Uitgeverij BV
Bestel dit boek hier via Bol.com>>