Balans opmaken 2011

Einde van het jaar 2011 komt nabij en mensen maken lijstjes. Hoe was het afgelopen jaar en hoe sta ik er nu voor. Ik doe dit eigenlijk nooit, maar toch maar eens aan gewaagd.

Heel eerlijk werd ik diep triest van mijn lijstje van gebeurtenissen dit jaar 2011…

December 2010: Aangegeven dat ik er doorheen zit. Ik werk te hard en heb dingen die in het verleden gebeurd zijn niet verwerkt. Voornemen 2011: aan de rem trekken en hulp zoeken.

2^e week januari: Onverwacht mededeling dat mijn man van mij wilde scheiden. Naast dat het al niet lekker met mij ging heeft dit mij laten instorten.

Maanden januari/februari: Ik ben een hoopje ellende. Eet nauwelijks en val veel af. Voor zoon Jesse zorgen gaat moeizaam. Onder behandeling psycholoog en diagnose: overspannen. Deze maanden niet kunnen werken.

Februari: Mijn beste vriendin en haar vriend staan plotseling voor de deur. Ze gaan trouwen en of ik hun getuige wil zijn. Wat een eer!

Maart: Heel langzaam weer aan het werk.

Februari t/m juni: Heftige tijd met gesprekken man en advocaat, het is definitief en alles goed regelen is moeilijk.

28 mei: Officieel onze 3^e trouwdag. Hoe cru is dit de dag dat ik ons huis leeg haal om alles in een opslagbox op te slaan. Ik woon bij mijn ouders en heb nog geen nieuw huis, maar ons gezamenlijk huis is wonder boven wonder al verkocht.

Juni: Overdracht van ons huis en definitief gescheiden.

Mei t/m augustus. In verschillende tijdelijke huizen en bij mijn ouders gewoond.

Juni: Ik trek mijn stoute schoenen aan en ga ondanks de puinhoop in mijn leven solliciteren voor een nieuwe uitdaging. Ik werd aangenomen!

11 augustus: Eindelijk mijn eigen plekje!

September: Start met mijn nieuwe baan en trek in mijn nieuwe huisje die ik helemaal zelf met vrienden en familie eigen heb gemaakt.

2 oktober: Ongeluk met de fiets. Mijn  bovenste voortanden naar achter geklapt. Nog steeds niet duidelijk of ze het gaan redden.

15 oktober: Bruiloft van mijn beste vriendin! Het is een prachtige dag. Trots dat ik getuige mag zijn voor dit huwelijk.

14 december: Er is ingebroken in mijn nieuwe huis. Een grote puinhoop. In eerst instantie lijkt niks weg. Achteraf blijkt trouwring gestolen te zijn plus een sieraden set gekregen voor mijn 21^ste verjaardag van mijn ouders.

En nu, als ik de balans op maak, kan ik toch zeggen dat als ik mij en mijn situatie vergelijk met een jaar geleden. Ben ik veel gelukkiger. Wel met meer zorgen en onzekerheden, maar ik zit beter in mijn vel. Ik voel mij meer mijzelf en ben heel trots op wat ik heb bereikt. Zoals ik al eens in een eerdere blog heb geschreven: Ik ben rijker dan ooit!