Ik wil een meisje!

Het is taboe. Je hoort het niet te denken, laat staan zeggen, maar ik wil een meisje! Je hoort een gezond kind te willen, ongeacht wat er uit komt. Of het nou een jongen of meisje is, knap of lelijk, dom of slim. Als het maar gezond is. Nou, daar ben ik het niet mee eens! Tuurlijk wil ik een gezond kind! Maar ik wil ook een gelukkig kind en geen huilbaby en een kind waar ik trots op ben en… ik wil een meisje.

Typisch meisjesdingen
Ik ben niet een mama die met typisch meisjesdingen in de weer is. Beter gezegd: mijn moeder klaagt steen en been dat mijn dochter altijd een broek aan heeft i.p.v. die leuke jurkjes. Ook hebben ze haast geen speldjes, sieraden en al dat soort ‘meisjesfrutsels’. En we spelen nooit met de poppen of andere typisch meisjes spelletjes.

Heerlijk vertrouwd
Misschien komt het doordat ikzelf opgegroeid ben met alleen een zus. En doordat ik al een dochter heb. Het is allemaal zo heerlijk vertrouwd. Maar ik denk dat het ook zeker te maken heeft met dat meiden meer verbonden blijven met hun moeders dan jongens. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar jongens trekken op latere leeftijd meestal meer naar de familie van hun partner dan hun eigen gezin. Nou ben ik zelf een echt familiemens en hecht ik heel veel waarde aan mijn familiebanden die ik bv met mijn moeder heb. Ik kan me niet voorstellen dat ik zo’n band later niet zou hebben met mijn eigen kinderen. Nou weet ik ook wel dat het hebben van meisjes geen garanties geeft over of ik later een leuke band heb met mijn kinderen, maar toch merk ik aan mijzelf dat ik de gedachte van alleen maar dochters wel erg aantrekkelijk vind.

Maar wie weet? Krijg ik zo een jongetje… Wees maar gerust, dan is hij even welkom!

Mira Ahles, 21 maart 2007 (hoogzwanger van 2e kind)

TrotseMoeders.nl op EenVandaag
Deze column is nu weer geplaatst omdat Mira Ahles hierover is geïnterviewd door EenVandaag. Zij onderzoeken een genderkliniek in Nederland. Selectie op geslacht is in Nederland verboden, maar is deze adviserende kliniek ook illegaal?

EenVandaag interviewde Mira Ahles over haar wens voor meisjes en de taboe. “Als je zwanger bent, vraagt iedereen wat je zou willen. Maar je kan hier eigenlijk helemaal niet over praten. Je wordt al gauw bestempeld als ‘slechte moeder’ wanneer je baby niet van het voorkeur geslacht is”, zegt Mira. “Ik zou zelf nooit gebruik maken van een genderkliniek. Dat gaat voor mij te ver. Waar ligt dan de grens? Mag je dan ook bepalen of je kind blauwe ogen krijgt en minimaal 1,85 meter lang is? Wij hebben nooit iets ondernomen om een kindje te krijgen van een specifiek geslacht, maar hopen op een dochter deed ik wel.”