En het was goed

Het is dinsdag 28 februari rond een uur of zeven in de avond. Naast me op de bank zit mijn grote kleine meisje met open mond naar de tv kok te kijken. Ze is moe, maar mag nog heel even een grote zussenmomentje bij mama op de bank. Uit de babyfoon klinkt het geschater van haar kleine zus. Hoezo rust voor het slapen gaan. Door papa naar bed gebracht worden staat garant voor een groot kietel- en stoeifeest. Ach is ze in ieder geval echt moe. Ik hoop dat ze een beetje goede nacht maakt, maar hou mijn hart vast. Het waren immers twee spannende, gekke dagen voor de kleine dametjes.

En pff, dat is ook wel te zien aan de rommel in de kamer. Speelgoed ligt op de meest vreemde plekken, op de eetkamertafel staan nog de stille getuigen van onze makkelijke maaltijd en het uiteinde van de tafel is bezaaid met paperassen. Hier op de salontafel slingeren nog een paar vieze koffiekopjes, ik wil niet weten wat er onder de tafel ligt. Een mazzeltje.. Ik hoef het vandaag in ieder geval nog niet op te ruimen.

Dan valt mijn blik op de box en op het kleine hoopje onder dat veel te grote fleecedekentje. Meteen verschijnt er een grote glimlach op mijn gezicht en dwarrelen er kleine vlindertjes door mijn buik. Ik word overvallen door een grote roze wolk. Een golf van liefde, geluk en blijdschap maakt zich van mij meester. Wat een rijkdom: mijn grote kleine meisje naast me op de bank, mijn kleine meisje schaterend door de babyfoon en eindelijk, eindelijk, mijn babymeisje tevreden knorrend in de box.

Ik kijk de kamer nog eens rond en het is goed!

Share

About Redactie

redactie@trotsemoeders.nl'
De redactie van TrotseMoeders schrijft over algemene onderwerpen, vaak op basis van een nieuws uit andere bronnen of persberichten. In deze artikelen worden over het algemeen geen eigen meningen, stellingen of reviews gegeven.

Check Also

Lieve Syrah [persoonlijk verhaal]

Van harte gefeliciteerd met je verjaardag, liefje. Het is op dit moment exact twaalf jaar …

Share
Share