Wake Up!: Stop met leven op de automatische piloot [recensie]

Chris Baréz-Brown geeft in Wake Up!: Stop met leven op de automatische piloot 52 ideeën om de dagelijkse sleur van het leven te onderbreken en meer plezier in je leven te brengen. Het onbewuste brein neemt het vaak van ons over en dit leidt ertoe dat ons leven soms in een waas aan ons voorbij gaat. Maar dat hoeft niet! Van een week lang de tv uit zetten, tot klimmen in een boom of het schrijven van een lied: dit praktische doeboek helpt je om gewoontes te doorbreken en meer van het leven te genieten.

Let op: deze boekrecensie bevat spoilers!
Dit boek is ideaal om uit je sleur te komen. Punt! Nu wil ik niet zeggen dat het je volledig uit je dagelijkse sleur haalt, uit de sleur van je werk of uit de sleur van je huwelijk (als je daarin zit), maar het is wel een heel leuk boek om ‘wakker te worden’ uit het verleden of de toekomst en weer even écht naar de wereld op dit moment te kijken.

Helaas had ik geen 52 weken de tijd om dit boek te recenseren, want ik had graag “alles” uitgeprobeerd alvorens ik de recensie zou schrijven. Nou ja, alles… ik moet heel eerlijk zeggen dat een aantal dingen gewoon echt niets voor mij zijn en dat ik mezelf er niet toe zou kunnen zetten om ze te doen. Voorbeelden?

• Een boom knuffelen. De gedachte eraan alleen al zorgt voor een immens schaamtegevoel.
• Vier dagen lang brood en zuivel laten staan. Erg onhandig in mijn afslanktraject op dit moment.
• Zeer bewust thee zetten. Wordt ik veel te chagrijnig van, ooit geprobeerd in een andere vorm, was geen succes.
• Chanten (ritmisch zingen bij wijze van meditatie). Nee, echt niets voor mij! Het idee alleen al bezorgt me kippenvel.

Nu we de opdrachten hebben gehad die me niets lijken en ik absoluut niet ga doen, wil ik het graag hebben over de opdrachten die ik deed.

• Ik heb een dag lang overal ‘Ja’ tegen gezegd, waar ik normaal gesproken (te makkelijk) ‘Nee’ tegen zou zeggen en ik kan zeggen dat mijn kinderen de dag van hun leven hebben gehad. In plaats van de saaie mama te zijn die vanuit de zijlijn meekijkt werd ik de moeder die gezellig mee deed en daar hebben niet alleen de kinderen van genoten, maar ook ik. Deze opdracht ga ik zeker vaker toepassen.
• Ik ben in mijn vakantie in Zeeland de zonsopkomst tegemoet gerend. Op een ochtend, toen iedereen in de stacaravan nog sliep, heb ik de warmte van het bed verruild voor de koelte van de vroege ochtend. Wat was dat heerlijk zeg! Ik moest mezelf even uit de comfort zone dwingen, maar kreeg er heel veel moed en frisse zin voor terug.
• Ik heb een tijd lang een dankbaarheidsdagboek bij gehouden en ik kan zeggen: er is best veel om dankbaar voor te zijn, als je het maar wilt zien.
• Ik heb anderen aan het lachen gemaakt (en ook mezelf).
• Ik heb iemand verteld dat ik haar waardeer en dat ik trots op haar ben.
• Wandelen en verdwalen heb ik iets anders toegepast dan in de opdracht staat, maar niet minder leuk. Ik hou van wielrennen en ik neem regelmatig een afslag die ik niet ken en waarvan ik niet precies weet waar ik terecht kom. Dat is echt heel erg leuk en vooral heel erg verrassend.
• Ik heb een brief aan een dierbare gestuurd en haar verteld dat ze het heel erg goed doet als moeder en echtgenote.
• Ik heb een paar dagen lang met volle aandacht naar muziek geluisterd. Zo kwam ik er achter dat sommige prachtige liedjes toch een ietwat vreemde tekst bevatten, maar werd ik ook een paar keer serieus ‘verliefd’ op een songtekst.
• Dagenlang liep ik met een getekende vlinder op mijn rechterhand rond om mezelf ‘wakker te houden’. Elke keer wanneer mijn blik op het vlindertje viel ging ik rechtop zitten en toverde ik een grote glimlach op mijn gezicht. Eerlijk is eerlijk, ik keek wel naar beneden, want het ziet er zo stom uit om ineens breeduit te glimlachen 😉 Neemt niet weg dat ik het heb gedaan!

• En het allerbelangrijkste voor mij: ik ben een week lang twee uur (de opdracht is één uur) eerder op gestaan om iets te doen wat ik belangrijk voor mij is: aan mijn boek werken.

Al met al superleuke opdrachten om te doen en die me volledig in het NU lieten zijn, zonder weg te dwalen naar het verleden of de toekomst.

Toch was lang niet alles even makkelijk om ‘even’ toe te passen, met name de opdrachten die meerdere dagen in beslag namen waren lastig uit te voeren.

• Zo dacht ik namelijk dat ik wel elke dag na een toiletbezoek fitnessoefeningen te doen, maar ondanks de herinnering aan de muur naast de wasbak lukte het me maar niet hier aan te denken. Tot mijn grote frustratie overigens.
• Ook lukte het me niet om tien minuten lang naar de hemel te kijken. Dat wil zeggen: het lukte me niet om eraan te denken.
• Een week lang elke dag een dagboek bijhouden ging ook niet echt (hoewel ik wel elke dag iets anders schreef).

Mijn brein kon zich echter niet aanpassen aan alle opdrachten. Het kon zich niet elke keer bedenken dat ik uit de sleur wil komen. De kleine, dagelijkse, opdrachten gingen wel, maar de grote langdurende opdrachten bleven maar niet hangen in de chaos van mijn brein. Wellicht lukt het me in de toekomst nog eens, want ik ben absoluut van plan om nog veel meer in dit boek uit te proberen, maar in de afgelopen weken lukte het helaas niet. Zo wil ik nog heel graag:

• Een week lang de eerste tien minuten van de dag buiten doorbrengen (met een lekkere bak koffie verkeerd).
• Een liedje schrijven.
• Een hele week tien minuten lang mensen kijken.
• Beter leren luisteren naar mijn biologische klok (en die voor mij laten werken).
• Een dag lang iemand anders zijn.
• Een digitale detox.

De laatste opdracht pas ik zo af en toe al eens in delen toe, maar het lijkt me zo heerlijk om het wat vaker en langer te doen. Toekomstmuziek ben ik bang, maar dát zit wel vastgepind in mijn achterhoofd.

Recensie:
Al met al kan ik zeggen dat ik dit echt een geweldig boek vind! Niet alleen voor volwassenen overigens, er staan heel veel opdrachten in die kinderen ook kunnen doen. Of beter nog: die je samen met je kinderen kunt doen! Ga lekker op reis in het heden en geniet optimaal van elkaar, van anderen, van jezelf en van je omgeving.

Wake up!: Stop met leven op de automatische piloot – Chris Baréz-Brown
Paperback, 304 pagina’s, Kosmos uitgevers
Bestel dit boek hier>>>>