Ik ben groot fan van de thrillers van Karin Slaughter en daarom ook blij dat er weer een nieuw boek is verschenen. Eerste pluspunt: het is een lekker dik boek! Maar liefst 542 pagina’s telt deze paperback thriller, uitgegeven door HarperCollins. Tweede pluspunt: Karin Slaughter schrijft over misdaden die andere auteurs vaak uit de weg gaan: gewelddadige verkrachtingen. En ook de gevolgen daarvan komen in veel van haar boeken terug. Petje af, want op deze manier bereikt zij een groot publiek over een onderwerp waar weinig over gepraat wordt door slachtoffers waardoor veel mensen geen idee hebben van de impact. Maar nu terug naar Verzwegen:
Algemene informatie
Een jonge vrouw wordt op brute wijze aangevallen en voor dood achtergelaten. De politie stelt een onderzoek in, maar dat loopt al snel vast. Tot een gevangene Will Trent vertelt dat de aanval een kopie is van de misdaad waarvoor hij jaren eerder veroordeeld is. De man heeft altijd volgehouden onschuldig te zijn, en nu denkt hij bewijs te hebben.
Het wordt Will duidelijk dat hij de nieuwe zaak pas kan oplossen wanneer hij de oude heeft opengebroken. Maar er zijn bijna tien jaar verstreken: jaren waarin herinneringen zijn vervaagd, getuigen zijn verdwenen en bewijsstukken zijn kwijtgeraakt. Er is maar één persoon die Will kan helpen een meedogenloze moordenaar op te sporen: zijn vriendin Sara Linton.
Mening
Voor mij is Verzwegen het tweede boek wat ik uit de Will Trent reeks lees. En net zoals bij het vorige boek, Laatste Weduwe, vind ik het zeker niet om Will draaien. Ook Sara en andere ‘oude bekenden’ komen er veelvuldig in voor. De lastige fase in de relatie tussen Will en Sara wordt vanuit beide oogpunten belicht. En… doordat de zaak waar het over gaat, verbonden is met een zaak van 8 jaar geleden, zien we ook Lena en Jeffrey terug!
Waar ik bij Laatste Weduwe minder enthousiast was, ben ik hier dubbel zo onder de indruk van dit nieuwe boek. Prima uitgewerkt en prachtig geschreven. Ook de pagina’s waar ogenschijnlijk weinig gebeurd zijn boeiend en het verhaal ontvouwt zich subtiel, ondanks de gruwelijkheden die à la Slaughter duidelijk omschreven worden.
Ik heb het boek in één dag uitgelezen. ’s Morgens begonnen en alleen tussendoor gestopt om te koken voor de kinderen en om de honden uit te laten. Heerlijk, mezelf weer helemaal verloren in deze thriller. AANRADER ( met hoofdletters!)