Fien en Teun in de Julianatoren [verslag]

‘Het moet inmiddels bijna dertig jaar geleden zijn geweest dat ik in de Julianatoren was’, bedacht ik me de avond van tevoren. Ik weet nog dat ik het als kind helemaal geweldig vond en ik kan me er nog flarden van herinneren. Soms poppen ze zomaar even op. Toen bestonden Jul en Julia nog niet, shows werden er bij mijn weten ook niet gedraaid en er waren bij lange na niet zoveel attracties, maar fijn was het er wel.

We lazen op de website van de Julianatoren dat het park elke dag geopend wordt met een spetterende openingsshow door Jul, Julia, Meneer Kaasgaaf en Mevrouw Suikerspin. Dat wilden we uiteraard niet missen dus we zorgden dat we op tijd in het park aanwezig waren.

In de jaren tachtig, de tijd dat ik voor het eerst naar dit pretpark ging was er nog niet zoveel te doen als tegenwoordig. De mascottes bestonden nog niet, de achtbaan was net nieuw en zelfs de naam was nog anders*. Van dat alles kan ik me niets herinneren, maar zoals gezegd komen er af en toe wat herinneringen omhoog op onverwachte moment en er zijn vele jaren voorbij gegaan waarin ik me dikwijls bedacht dat ik hoognodig eens terug zou moeten gaan.

‘Vandaag ga ik nieuwe herinneringen maken’,

bedenk ik me wanneer ik op een bankje zit te wachten tot de kinderen aan de beurt zijn voor de eerste attractie van de dag. En terwijl echtgenoot wat moppert over het feit dat ze zo lang moeten wachten alvorens ‘hun’ attractie open gaat maak ik me daar totaal niet druk om. Dat komt allemaal wel goed bedenk ik me terwijl ik me de mooie werkdagen in een ander attractiepark herinner. Toen moest ik in de vroegste uren ook alleen meerdere attracties draaien. Of het hier ook om kostenbesparing gaat of het te laat komen van personeel weet ik niet, maar met nog een heel lange dag voor de boeg heb ik er geen enkel probleem mee.

Compact maar zeker niet klein
Wat mij direct opvalt aan de Julianatoren is dat het een compact attractiepark is en heel overzichtelijk. Natuurlijk is het mogelijk je kind er kwijt te raken, maar ook daar is een prima oplossing voor: het park hangt namelijk vol met boxen en eens in de zoveel tijd hoor je een berichtje met de oproep of de ouder van die en die naar het suikerspinhuisje van mevrouw Suikerspin willen komen. Even terugkomend op de compactheid: geen ellenlange wegen richting een attractie, geen grote ruimtes ertussen ook. Nee, de Julianatoren benut de ruimte optimaal. Het pretpark dankt zijn naam aan de uit 1910 stammende toren die bij het pretpark staat, genoemd naar de in 1909 geboren prinses Juliana*.

Aantrekkelijke attracties
Het was al vrij snel duidelijk dat de kinderen hun eigen voorkeuren hebben wat betreft de verschillende attracties. Waar Elize het leuk vond om hoog boven de grond in een kabelbaan te zitten, ging Samuël liever op een paard over de paardenbaan. En terwijl Elize de griezeltunnel geweldig vond, sleepte Samuël me er weer gillend uit. Het deed me denken aan mezelf: Toen ik zijn leeftijd had stonden mijn vriendinnetje en ik ook gillend in een donkere grot (niet hier) en moest mijn vader ons ‘redden’. Zo moeder zo zoon! Samen gingen we nog in de varende piraat en Jul’s Stones baan. Jabba dabba doo! Met zijn vader ging hij Dino’s kijken tijdens de Dino’s Tour en keken Elize en ik naar Jul’s vliegfestijn (show).

Fien en Teun
Om twaalf uur startte de eerste Fien en Teun show in het theater van Jul en Julia. Vooraf waren er allemaal leuke liedjes te horen. In eerste instantie dacht ik dat alle kinderen al eens eerder in het park waren geweest, omdat ze alles letterlijk meezongen, maar ik kwam erachter dat er op Telekids een show is van Jul en Julia en dat ze daarom zo bekend zijn. Sinds mijn kinderen van het bestaan van Netflix op de hoogte zijn kijken zij niet meer naar de ‘gewone televisie’, maar laat Fien en Teun daar tegenwoordig ook op te vinden zijn!

Ik weet nog goed dat Fien en Teun voor het eerst te zien waren op televisie. Elize was nog maar een klein meisje en we keken regelmatig naar de filmpjes. Fien en Teun kijken was nooit een straf, want ook ik beleefde daar veel plezier aan. Ik was gefascineerd door de mooie poppen met prachtige heldere kleuren en details. Daarnaast was ik zeer gecharmeerd door de stemmen van de twee karakters.

Het onderwerp van deze show: ‘Wat moet je doen om een echte boer te worden?’
Teun wilde tuinieren en zocht de worteltjes in zijn tuintje. Hij kon ze niet vinden, er waren alleen maar wat groene blaadjes te zien op de plek waar ze moesten staan. Fien legde hem uit dat worteltjes onder de grond groeien en vond dat Teun niet kan tuinieren. Teun was het daar niet mee eens, werd boos en zong erover. Hij zei tegen Fien dat hij een boerderijdiploma wilde halen en vroeg wat hij daarvoor moest doen. Fien vertelde hem dat hij daarvoor moest kunnen tuinieren. Daarnaast moet hij ook nog klusjes doen zoals de kippen eten geven, het erf aanvegen en de was ophangen. Dat wilde Teun natuurlijk niet en besloot dat hij dan maar liever ridder werd, maar Fien wilde hem laten zien dat het echt heel erg leuk is om boer te zijn.

Om een echte boer te worden moet je kunnen tuinieren en de dat kun je wanneer je groentes herkent. Door middel van een aantal bordjes met daarop allerlei groentes kon Teun ze (samen met de kinderen in de zaal) benoemen. Maar omdat Teun de klusjes niet wilde doen en liever ridder werd bedacht Fien een riddertrucje.

Een ridder heeft een helm nodig en Teun had er toevallig één bij hand in de vorm van een pan. Aangezien er kippenvoer in die pan zat moest hij de inhoud ervan eerst kwijt, hij bracht het naar de kippen.

Een bezemsteel kan prima doorgaan voor een paard dus Teun reed een aantal rondjes, met zijn denkbeeldige paard, over het erf. Daarnaast heeft een ridder een kasteel nodig en er waren lakens voorhanden om die te bouwen aan de waslijn.

Fien vertelde hem dat hij, ondanks dat hij leuke dingen deed, ook meteen de klusjes heeft gedaan. Er volgde weer een liedje dat keihard werd meegezonden door de kinderen in de zaal. Je zou alleen al voor de leuke reacties van de kinderen naar zo’n voorstelling moeten gaan. Hun enthousiasme werkt aanstekelijk!

Teun vroeg wat je nog meer moet doen om een echte boer te worden en Fien vertelde hem dat je alle dieren van de boerderij moet kennen. Wat volgde waren de geluiden van de kip en de koe en daarna opnieuw een liedje, ditmaal over dieren en hun geluiden.

“Zeg ken je alle dieren van de boerderij? En weet je welk geluid ze maken? Ze zingen mooie liedjes, vertellen een verhaal, in hun eigen dierentaal.”   

Teun vroeg of hij nog meer moest kunnen, maar nee dat hoefde niet. Goed kunnen tuinieren, klusjes doen en de dieren van de boerderij kennen is genoeg om een goede boer te worden en Teun krijgt daarom ook zijn boerderij diploma, evenals alle kinderen in de zaal, omdat die ook zo hun best hebben gedaan. De kinderen in de zaal mochten na afloop met Fien en Teun op de foto en hoewel mijn kinderen het voor die tijd beiden veel te spannend vonden om dat te doen gingen ze (tot mijn grote verbazing) toch klaarstaan voor de foto. Zo zie je maar weer dat een theatershow van tevoren heel spannend lijkt en met de sterren van de show op de foto gaan nog meer, maar dat het uiteindelijk helemaal niet eng is. En mijn kinderen hebben mooi hun boerderij diploma 😉 En ik? Ik heb enorm genoten van een show voor kinderen en dacht stiekem steeds: ‘O wat is dit leuk!’

Attracties die de hoogte ingaan
Na de show was het tijd om het park verder te verkennen. Hoewel de rijen niet extreem lang waren was wachten zo midden op de dag toch onvermijdelijk. Dat personeel zeer adequaat en snel reageert bleek wel toen we zagen dat een van de helikopters niet optimaal functioneerde. Ik besloot het te zeggen als we aan de beurt waren, maar iemand anders die het ook had gezien was ons voor. Nog geen kwartier later werd de helikopter van de baan gehaald.

Elize wilde tijdens de helikoptervlucht de plaatsnamen benoemen, iets dat ik toejuichte aangezien haar leesvaardigheid nog niet optimaal is. Ik verwachtte dat mijn valvrees de de kop op zou steken, maar het bleef in die attractie achterwege. Daardoor twijfelde ik er niet over om het reuzenrad in te gaan. Eén rondje ging nog wel, hoewel ik koude rillingen kreeg en niet alleen van de wind, maar de tweede was doodeng. Fotograferen en een video maken kon me niet meer redden en ik zat de tijd uit met bibberende knieën. Gelukkig waren het maar twee rondjes. Nee, grote hoogtes en ik gaan niet samen. De vliegende bus was daarentegen weer heel erg leuk. Elize en en Samuël gingen samen nog in Jul’s Bat Mouse vlucht.

Draaiende attracties
De rest van de attracties (waar wij in gingen) was laag bij de grond en ik ging met Samuël samen in de botsauto’s (auwww). Met Elize ging ik in de Tollende hoed en de Tuimelende Theekopjes. Dertig seconden na het eindigen van dat rondje vond ik mijn klotsende hersenen weer terug en konden mijn ogen zien waar ik was. Het was duidelijk: ik ben geen zeven meer! Nou ja, een klein beetje dan, want ook ik heb nog even genoten van Julia’s Toko show.

Het goud van het wilde westen
Na afloop van de show van Fien en Teun sprak ik nog even met een medewerker en die raadde ons ook de andere show van de dag aan: Het goud van het Wilde Westen. Als tip gaf hij mee om naar de laatste van de dag te gaan, aangezien die een stuk rustiger zou zijn. Hij had gelijk, het was heel erg rustig, hoewel het park naar mijn idee nog steeds zo vol was als die ochtend.

De show begint met een filmpje van twee boeven: Ben (Bang) en Bennie (Dom). Zij  hebben een dorp overvallen en goud gestolen van de inwoners. Ze willen daarmee Kinderpretpark Julianatoren van Meneer Kaasgaaf kopen, de directeur, want zij willen de baas worden. Eén van de boeven is echter niet zo snugger en dat zorgt voor hilarische opmerkingen. Dan gaat het doek omhoog en verschijnen Jul en Julia met Meneer Kaasgaaf en Mevrouw Suikerspin al zingend en dansend op het podium. Dat het een zeer professionele show is bleek al snel toen het geluid niet optimaal werkte, er werd meteen een microfoon gepakt en tussen de twee ‘menselijke’ personages over en weer gegeven. Wat volgt zijn een paar korte sketches waarin de vier personages erachter komen dat het goud dat gestolen is zich bevindt in de Saloon waar zij op dat moment zijn. Dit alles afgewisseld met vrolijke muziek.

‘Stamp je voeten op de grond, laat je armen zwaaien. Draai je heupen in het rond, laat ze lekker draaien. Klap in je handen 1, 2, 3. Buig eens heel diep door je knie. Maak een grote sprong opzij en doe de muizendans met mij.’

Meneer Kaasgaaf denkt te kunnen schieten, maar raakt iets waardoor er cijfers tevoorschijn komen. Julia vindt een grote sleutel in de piano en Mevrouw Suikerspin vind vanwege vermoeidheid en een beetje onhandigheid een kluis. In die kluis blijkt het gestolen goud te zitten. Aan het eind gaat de telefoon en blijken de boeven te zijn opgepakt en met het terugvinden van het goud is zowel het dorp als de Julianatoren gered.

Wat een enthousiasme bij zowel de hoofdrolspelers als het publiek! Het goud van het Wilde Westen is een leuke zing- en dansshow met een verhaal en heel veel interactie met het (jonge) publiek. Overigens is het mooi ruim opgezet theater met voorin ruimte (banken) voor de kinderen en achterin stoelen voor de ouders. Er is aan iedereen gedacht.

Het is mij gisteren wel duidelijk geworden dat de Julianatoren niet alleen een geweldige ervaring is voor kleine kinderen, maar ook voor grote kinderen en volwassenen die graag weer eens voor heel even klein willen zijn. Wij hebben een overheerlijke dag gehad die véél te snel voorbij vloog.

 

Overigens wil ik het volgende nog kwijt: De Julianatoren is een park met (kind)vriendelijk, goed gehumeurd, humoristisch, adequaat reagerend en zeer hulpvaardig personeel. De attracties en de vele kraampjes zien er goed onderhouden uit. Het park ziet er schoon en verzorgd uit, evenals de toiletten en de binnenruimten. Er is genoeg tijd voor de kinderen om hun idolen te ontmoeten en ermee op de foto te gaan. De extra dingen in het park (zoals speelparadijs) zijn gratis en het viel ons ook op dat, hoewel het park hier makkelijk voor kan kiezen, je hier niet wordt platgegooid met allerlei betaalde fotomomenten. Alleen bij de achtbaan kun je een actiefoto kopen zag ik later in de folder. Bij het verlaten van het park wordt je netjes naar de bus geholpen of richting je auto gestuurd en daar waar je van het terrein afrijdt staat duidelijk aangegeven welke kant je op moet afhankelijk van in welk deel van het land je moet zijn.

Ik wil bij deze ook graag de Julianatoren bedanken voor deze verzorgde persdag met entreekaarten en parkeermunt. Het was een heerlijke dag en een geweldige ervaring, zowel voor mijn twee kinderen van (op de valreep) vijf en tien jaar oud.

Lijkt het je nou leuk om een show te bezoeken dan is er de komende maanden nog genoeg te beleven:

• Op 10 & 11 juni viert Julia haar verjaardag,
• Op 8 & 9 juli viert Jul zijn verjaardag,
• Woezel en Pip komen 1 & 2 juli en 26 & 27 augustus
• 15 juli tot en met 20 augustus zijn de AFAS sprookjesweken,
• 29 juli en 5 tot met 12 augustus zijn de zomeravonden,
• Thomas de stoomlocomotief kun je alle weekenden in september bezoeken,
• 29 september tot en met 29 oktober is het Halloween in het park,
• 4 & 5 november is de gouden kaasgaaf,
• 25 & 26 november is het Mega Sint Spektakel in de Julianatoren.

Jul en Julia zijn elke werkdag rond de klok van 7:00 uur en 13:30 uur te zien op Telekids.

Fien en Teun zijn elke dag rond de klok van half elf te zien op Telekids. Voor nieuws, kleurplaten en shownieuws kun je kijken op >>>deze website<<<

Voor deze of andere theatershows van Van Hoorne kun je >>>HIER<<<terecht.

*Bron Wikipedia