Vermiste meisjes [recensie]

Nicolette (Nic voor vrienden) is terug in Cooley Ridge om voor haar hulpbehoevende vader te zorgen. Tien jaar daarvoor is ze naar Philadelphia vertrokken, niet lang na de verdwijning van haar beste vriendin Corinne. Die verdwijning is nooit opgelost. Nu, slechts een paar dagen na haar aankomst, verdwijnt er opnieuw een meisje. Deze zaak rijt de wonden rondom de vermissing van Corinne open. Alle mensen die indertijd met de zaak te maken hadden, wonen nog steeds in Cooley Ridge. Nic’s broer en zijn vrouw verwachten een kind. Corinne’s toenmalige vriend werkt in de lokale kroeg. En Tyler, Nic’s ex-vriend, is aan het daten met Annaleise. Annaleise, die ieders alibi was voor de nacht waarin Corinne verdween. Maar nu is het juist zij die verdwenen is… Nic ontrafelt de geheimen die haar familie en vrienden verbergen en langzaam wordt duidelijk wat er tien jaar geleden daadwerkelijk gebeurd is.

Recensie
Vermiste meisjes…. 10 jaar geleden werd er een meisje vermist. Er is nooit duidelijk geworden wat er gebeurd is, of ze dood is, weggelopen of dat er iets anders aan de hand was. Er waren een aantal mensen dicht om haar heen, waaronder Nicolette (Nic). De meeste mensen zijn in het plaatsje Cooley Ridge blijven wonen. Nic keert er naar terug omdat haar vader steeds vergeetachtiger wordt en er praktische dingen geregeld moeten worden. Maar de voornaamste reden is de zin die haar vader per post had verstuurd over het vermiste meisje Corinne.

Kort nadat Nic terug is in Cooley Ridge en haar jeugdvrienden en broer weer heeft ontmoet (we weten dan ook al iets meer over wat er 10 jaar geleden speelde), verdwijnt er weer een meisje. Een meisje die nog erg jong was ten tijde van de verdwijning van Corinne, maar wel duidelijk aanwezig…

Langzaam maar zeker wordt er steeds meer duidelijk over de mensen die betrokken waren 10 jaar geleden en die dat nu nog steeds zijn. Maar hoe het precies zit?

Megan Miranda werkt op een subtiele manier naar de ontknoping(en) toe. Op een manier die mij als lezer prikkelt om mee te denken. Het verhaal is grotendeels opgebouwd uit hoofdstukken die steeds één dag verder terug gaan. Zo lees je dus steeds verder het verleden in (wel in het heden, met terugblikken naar 10 jaar geleden), maar omdat de hoofstukken elkaar volgen, raak je de draad niet kwijt.

Dit is een intrigerende manier van schrijven. Bij iedere dag die beschreven wordt, wordt weer iets duidelijk en dan is het spannend om te gaan lezen wat daar aan vooraf ging. Ik moest echt even in het boek komen, maar toen de dagen ’terug’ begonnen te gaan, raakte ik er steeds meer in en werd ik steeds nieuwsgieriger. Ik heb echt van het boek Vermiste meisjes genoten!

Vermiste meisjes – Megan Miranda
Paperback, 304 pagina’s, uitgeverij Fontein
Bestel dit boek hier >>>>