De mooie moorden: Naomi [recensie]

Nadat de Israëli’s zowel haar familieleden als haar dromen uitroeiden, is de Palestijnse Naomi uitgegroeid tot een van de meest gewetenloze terroristen van de Al-Aqsa Martelarenbrigade. Maar dan wordt ze gevangengenomen door de Shin Bet, de Israëlische geheime dienst. Wanneer Naomi immuun lijkt voor de vele ‘manipulaties’, laat de Shin Bet een expert in onzichtbare marteltechnieken overkomen vanuit Guantánamo Bay. Haar einde lijkt nabij, tot ze dankzij de huurling Troy weet ze te ontsnappen. Naomi zal nooit meer dezelfde zijn. Toch besluit Troy haar in te zetten voor zijn volgende missie, een privékwestie die hem héél gevoelig ligt …

Recensie
Naomi is het laatste deel van een trilogie die aanvankelijk als vierluik was aangekondigd. Aangezien dat woord op de site van de uitgever nergens meer staat, begon ik te twijfelen aan mijn geheugen. Maar in mijn recensie van zowel Sara als van Benissa heb ik dit genoemd, dat zal niet voor niets geweest zijn …

Naomi is dus het derde deel van de trilogie. Aangezien het al even was geleden dat ik de eerdere twee delen las en nog weet dat de verhalen behoorlijk complex zijn, was ik blij met het begin van Naomi. In nog geen vier pagina’s worden ‘Sara’ en ‘Benissa’ uitstekend samengevat en ben je klaar om te beginnen. Een paar dingen was ik namelijk wel vergeten … die tweelingzus van Sara bijvoorbeeld. En ook was mij nog niet duidelijk of Benissa nog leefde of niet.

Naomi gaat letterlijk en figuurlijk verder waar het vorige deel, Benissa, is geëindigd. Op de binnenplaats waar zowel Sara als Benissa zwaargewond of dood liggen. Sara, dochter van de eigenaar van een farmaceutisch bedrijf, was door twee fanatieke en agressieve Tsjetsjenen met levensgevaarlijke pitbulls ontvoerd. In opdracht van de eigenaar van een rivaliserend farmaceutisch bedrijf. Uiteindelijk is zij bevrijd door Benissa, de zwarte huurmoordenares, bevriend met dr. Frank Brenner, een studievriend van Ambrose Garside, de verloofde van Sara. En dat alles om (als eerste) een medicijn tegen Alzheimer te ontwikkelen, dat zou toch op een andere manier moeten kunnen!

Is het nog te volgen? Eh, ik heb het eerder geschreven, de boeken van De mooie moorden zijn bijzonder ingewikkelde verhalen. Intelligente thrillers vind ik het. En volgens mij klopt het, maar eigenlijk zou ik de drie delen nog een keer moeten lezen om dat te checken. Maar dan met een notitieboek en veel gekleurde stiften ernaast om alle lijnen, personen en verbanden voor mezelf in beeld te brengen …

Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik nu van dit derde deel Naomi vind …
Het eerste deel, Sara, vond ik erg heftig. Er komt veel geweld in voor, veel agressie richting vrouwen en ook vrij veel seksueel geweld en dat vond ik niet altijd prettig om te lezen. Toen ik de achterliggende boodschap van de auteur had gelezen, heb ik me daar enigszins mee verzoend. Benissa, het tweede boek, was ook heftig, maar toen was ik er beter op voorbereid. Al kan ik nog steeds misselijk worden als ik denk aan hoe het gruwelijke lot van de kindsoldaten in Sierra Leone wordt beschreven.

Naomi bestaat uit drie delen. Het eerste deel gaat over de afronding van het verhaal van Sara, de ontvoering en over het overleven van Benissa. De veiligheid van Benissa is in het geding, en het eerste deel gaat over het veilig weg krijgen van Benissa. Dat is soms zenuwslopend. Dit eerste deel is nodig om het verhaal af te ronden, maar het verhaal had wat mij betreft ook prima kunnen eindigen na het tweede boek Benissa. Dan had de serie De mooie moorden een mooi, spannend open einde gehad.

Naomi belooft de verhalen van Sara, Benissa en Naomi samen te brengen. Dat had ik voortdurend in mijn achterhoofd, maar wie Naomi nu is. De eerste honderd bladzijden heb ik me zitten afvragen waar Naomi bleef. De flaptekst suggereert dat het boek voor een belangrijk deel over Naomi gaat. Ik heb dat op een gegeven moment maar losgelaten. Ruim honderd pagina’s voor het eind is het eerste deel afgelopen. Al snel in het tweede deel komt Naomi in het verhaal.

Philip Le Bon, de schrijver van de boeken, heeft een grote liefde voor Benissa. Niet meer dan terecht overigens. Een koelbloedige huurmoordenaar heeft namelijk ook een context en die kan belangrijker zijn dan de huidige daden. Er zitten veel nuances tussen goed en slecht. Le Bon gunt zijn hoofdpersoon haar poging tot wraak, tot afrekening. En daar zijn de laatste honderd pagina’s voor nodig. En daar is Naomi voor nodig. Of het Benissa ook lukt …?

De laatste honderd bladzijden zijn de spannendste van het boek. Overigens ook de meest ingewikkelde, vooral omdat er zoveel personen meedoen dat je echt even moet nadenken wie ook al weer wie is en wie goed is en wie slecht … Naomi is van dezelfde kwaliteit als de voorgaande twee delen. Ook net zo pittig, zowel voor wat betreft de vele verhaallijnen als wat betreft de gebeurtenissen en het geweld an sich. Alles hangt met alles samen en dan wordt er soms ook nog op voor leken ondoorgrondelijk wijze gebruik gemaakt van moderne technologie en data … De hoofdstukken zijn kort, maar je legt het boek niet snel aan de kant. Er zit heel veel vaart in het verhaal en het is gewoon heel spannend.

Je kan Naomi echt niet los van deze boeken lezen, ik vrees dat je er dan geen touw aan kunt vastknopen, maar het is echt de moeite waard er de tijd en de rust voor te vinden!

Naomi – Philip le Bon
Thriller, paperback, 344 pagina’s, Uitgeverij Lannoo
Bestel dit boek hier >>>>