Enkele reis Indonesië

Via een Indonesische kennis ontmoet Hilde Janssen eind 2010 in Jakarta de vijfentachtigjarige Dolly. Haar scherpe gelaatstrekken en vooral haar rechte neus verraden haar blanke afkomst. Als ze haar een foto uit 1947 laat zien van twee Nederlandsen die uit een trein hangen, herkent Dolly de vrouwen meteen: het zijn de zusjes Kobus. ‘Dit is mijn vriendin Annie, en dat is Miny.’ Dolly zelf zat ook in die trein, net als Betsy, de oudste van de drie zusjes Kobus.

Begin twintig waren ze, toen ze in 1946 vanuit Rotterdam samen met hun Indonesische echtgenoten naar hun nieuwe vaderland voeren. Tegen de stroom in, want ze vielen midden in de onafhankelijkheidsstrijd en schaarden zich aan de kant van de Republiek, ook in de roerige tijden die volgden. Ze zijn er altijd blijven wonen, vier Amsterdamse vrouwen met hun uitdijende Indonesische familie in de metropool die Jakarta nu is. Enkele reis Indonesië vertelt hun verhaal.

Recensie
In Enkele reis Indonesië staan vier Amsterdamse vrouwen centraal die in 1946 met hun Indonesische echtgenoten naar Indonesië zijn geëmigreerd. Tijdens of vlak na de oorlog hebben zij hun mannen leren kennen en zijn met ze getrouwd. Ze zijn verhuisd naar een roerig land met onrustige ontwikkelingen. De vrijheidsstrijd van Indonesië stond, pal na de Japanse onderdrukking, voor de deur. Dolly, Betsy, Annie en Miny zijn overigens voorstander van de Indonesische afhankelijkheid. Enkele reis Indonesië vertelt hun verhaal, van de Tweede Wereldoorlog tot en met nu.

De auteur, Hilde Janssen, vond een paar jaar geleden deze foto, die haar nieuwsgierig maakte naar het leven van deze jonge vrouwen. Ze is op zoek gegaan, heeft de vrouwen meermalen ontmoet, heeft ze geïnterviewd en hun levensverhaal in Enkele reis Indonesië opgetekend.

Ik vond Enkele reis Indonesië een bijzonder boeiend boek. Het gaat over een stukje Nederlandse geschiedenis, maar vooral de geschiedenis van Indonesië, waar ik persoonlijk maar weinig over wist (hier staat de geschiedenis kort weergegeven). Veel verder dan de namen Soekarno en Soeharto en het feit dat Indonesië op de radar van Amnesty International stond vanwege de schending van mensenrechten kwam ik eerlijk gezegd niet. Ik heb wat dat betreft veel geleerd van het boek.

Wat ik verder fascinerend vond, is dat drie van de vier vrouwen in de jaren ’70 voor een bezoek van een paar maanden naar Nederland kwam. Voor twee van hen was dat de eerste keer sinds hun vertrek pal na de Tweede Wereldoorlog. Zij kwamen in het Nederland van mijn jeugd en keken hun ogen uit. Al die veranderingen en modernisering, die voor mij zo normaal was (en nu verouderd). Wat een verschil tussen West-Europa en Indonesië … en wat een ander leven zouden de vrouwen hier geleid hebben als ze in 1946 een andere keuze gemaakt hadden.

Enkele reis Indonesië is een weergave van een waargebeurde geschiedenis, maar leest als een meeslepende roman. Non-fictie in het jasje van een roman. Ik vind het echt een aanrader!
Dit is de website die bij het boek hoort.

Enkele reis Indonesië – Hilde Janssen
Roman, waargebeurd, paperback, 272 pagina’s, Nieuw Amsterdam
Bestel dit boek hier >>>>