TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
De ochtend begint hier in huis al vroeg. Jasmijn (4 jaar) is hyperactief, nu ze weet dat ze naar de Woezel en Pip show mag in de Koningin Julianatoren. Met haar Woezel en Pip knuffels onder haar armen, besluit ze dat ze ook haar Woezel en Pip t-shirt aan wil en haar Woezel en Pip tandpasta. Dat laatste heeft niet mijn voorkeur, maar zij denkt dat ze daar nog even moet tandenpoetsen.
We komen rond 10.00 uur bij de koningin Julianatoren in Apeldoorn aan en worden op deze tropische dag eerst even opgewarmd met een dansje met de muizen Juul en Julia. Zij openen samen met de, nog iets wat verle
gen, kinderen al dansend het park. En eenmaal de deuren open is er geen houden meer aan….. Spelen maar!
Ik was in het begin een beetje huiverig om mijn jongste (1,5 jaar) mee te nemen. Een pretpark is toch meestal voor wat grotere kinderen, hij loopt net en praat nog niet, laat staan dat hij klaar is voor het “grotere” werk, attracties instappen. Maar in de Julianatoren is aan iedereen gedacht, ook de allerkleinsten!
Er zijn zeer veel attracties geschikt om met je kleintje in te gaan, en daarnaast zijn de automaten ( je weet wel, die “dingen” die bij diverse winkels staan en ouders noooooit geld voor hebben) allemaal gratis aan te zetten. Onbeperkt in zo’n autootje zitten. Wie wil dat nu niet?
Het personeel is behulpzaam en vriendelijk. Ze maken tijd om een foto van je gezin te maken, geven je tijd genoeg om in en uit te stappen en doen absoluut niet moeilijk als je kind nog een keer wil.
Ook de toiletten zijn schoon en ruim. Zo vind je voldoende familieruimtes waar je het ene kind kan laten plassen terwijl je de andere verschoond. Heel fijn! Vond ik dan nog een nadeel? Nou… Je moet ontzettend lenig zijn om met je kinderen in de attracties te klimmen. Maar eenmaal opgevouwen in een helikoptertje, vergeet je alweer je gênante moment van instappen en geniet je van je tocht over het park.
Er zijn deze maand, iedere dag, 4 shows van Woezel en Pip. Twee aan het begin van de dag, 11.30 en 12.30 en twee aan het einde van de dag 15.30 en 16.30. Wij kiezen voor de show van 12.30. Zo kunnen we voor die tijd spelen en eten, en indien we het niet te warm krijgen, na de show ook nog even lekker genieten van het park.
De voorstelling van Woezel en Pip bevind zich in een ruime circustent. De kleintjes kunnen op krukjes vooraan zitten, en voor de grotere kinderen en volwassenen zijn er voldoende stoelen in de gehele tent te vinden. Het decor is direct herkenbaar voor mijn dochter en met haar gespannen gezichtje gaat ze zitten voor haar favoriete honden.
Het is warm is de 
tent, heel warm, en ouders beginnen massaal met boekjes te wapperen om enigszins verkoeling te creëren, maar alle kinderen voelen geen warmte, alleen plezier als de show gaat beginnen.
Woezel en Pip worden gespeeld door Koen Iking als Woezel en Molletje en Jaqueline Goedmakers als Pip en Buurpoes. Wat doen ze het goed! Wat hebben ze een energie!
De omschakeling van de personages gaat vliegensvlug, en ondanks de vreselijke warmte, doen ze dit met heel veel plezier. Ze betrekken de kleintjes er geweldig bij, en de 20 minuten durende show over de vakantie blijft van begin tot eind geboeid. Zelfs ons zoontje van anderhalf jaar was geboeid, en daar is normaal heel wat voor nodig! Na afloop mag ieder kindje ook nog even met Woezel en Pip op de foto, geweldig toch!
Hulde voor de mensen in het Woezel en Pip pak, die hebben het misschien nog wel warmer gehad dan de acteurs tijdens de show. Met 32 graden in zo’n warm pak zitten, en dan ook nog geduldig ieder kindje op de foto zetten, ik geef het je te doen.
Overigens waren zij niet de enige waarmee je op de foto kon. In de koningin Julianatoren kon je ook nog op de foto met Peppa, Spongebob, Angelina Ballerina, Teun en Fien, Assepoester en Rapunzel (Sita Vermeulen). Allemaal even geduldig, allemaal even lief voor de kinderen en lachend op de foto. Ook voor hen ons petje af met die warmte!
Veel later dan in onze planning lag verlaten we het park, met een verdrietig meisje. Wat vond ze het leuk, wat heeft ze genoten. En iedere ouder kan beamen: “Als je kind geniet, geniet je als ouder misschien nog veel meer!”
