Mijn mama en ik

Mila woont alleen met haar moeder, al zo lang  ze zich kan herinneren. Een vader mist ze helemaal niet. Maar als ze op school voor Vaderdag een tekening moet maken, wordt het ineens lastig dat ze er geen heeft. Het lukt haar zelfs niet een tekening te maken van de papa die ze zou willen. Tot ze een geweldig idee krijgt…

Recensie
Vandaag de dag is het helemaal niet meer vanzelfsprekend dat kinderen opgroeien in een traditioneel gezin bestaande uit vader, moeder en kind(eren). Daar speelt het prentenboek Mijn mama en ik mooi op in. Mila is een vrolijk meisje dat alleen opgroeit met een moeder: dat is altijd al zo geweest. Ze vermaakt zich prima alleen met mama en een sprekend voorbeeld zie je ook al op de cover van dit boek. Maar ja… dingen als Vaderdag krijgen dan opeens een hele andere lading.

Zul je altijd zien, ga je op school knutselen voor Vaderdag, is je eigen juf (die uiteraard van de situatie af weet) er niet. De invaljuf weet kennelijk ook niet zo goed wat ze nu moet en geeft aan dat Mila maar een tekening moet maken voor de vader die ze zou willen hebben. En dat is geen makkelijke vraag!

Mila denkt aan andere vaders, een de bakker en aan een oom. Maar geen één man is zoals ze haar vader zou willen hebben. Als de school uit is, heeft Mila nog steeds geen tekening gemaakt. Thuisgekomen vertelt ze mama over de opdracht en die vind het duidelijk maar raar van de invaljuf. Maar dan krijgt Mila opeens toch een idee.

Uiteindelijk weet Mila een schitterende tekening te maken die helemaal past in de opdracht van de juf. Het laat maar eens zien hoe simpel kinderlogica kan zijn. Misschien is dit wel de leukste opdracht die Mila ooit heeft gekregen!

Kinderen die opgroeien met één ouder hebben het lastig met dit soort dagen. Het is vooral belangrijk hoe de omgeving hier mee om gaat en hoewel je waarschijnlijk vooral eerst denkt “hoe kan die invaller dat nu zeggen,” blijkt dat de opdracht een geniale uitkomst heeft. Ik vind het mooi om te zien dat de echte kinderlogica in dit verhaal is gebruikt. Daardoor staat het boek heel dicht bij degene die ook opgroeit zonder vader.

Het boek Mama en ik  kent mooie kleurrijke prenten en er straalt vooral veel levendigheid van af. De sfeer kun je duidelijk zien in de illustraties. Mila heeft plezier met haar moeder en met vrienden, maar je ziet ook dat ze aanvankelijk geen idee heeft wat ze met de opdracht aan moet. Tekst en tekening op elke pagina sluiten naadloos op elkaar aan. Voor iedereen die opgroeit zonder vader een zeer geslaagd prentenboek omdat ze hier veel in zullen herkennen. Maar ook is het boek uitstekend geschikt om “gezinsvormen” te behandelen op school.

Francesca Pardi schreef al eerder twee prentenboeken over andere gezinsvormen dan het traditionele gezin. Ook deze werden al eerder gerecenseerd door TrotseMoeders. Voor het gezin met twee vaders is dat De vriend van papa en de titel Twee mama’s spreekt natuurlijk voor zich.

Mijn mama en ik – Francesca Pardi
Prentenboek, hardcover, 32 pagina’s, De Vier Windstreken
Bestel dit boek hier >>>>