Oké dan… hier zit ik dan met mijn eigen column/blog te zitten… wezen !!!
Dat ik dit accepteerde kon ik niet geloven dat ik, Tania, mocht gaan schrijven voor TrotseMoeders.nl, sterker nog ik heb volgens mij met heel weinig woorden meer geluid geproduceerd dan ever, met veel geeeiiiii een geejjjaaa aan de telefoon gehangen met mijn vriendin (draadje*), dan dat ik iets nuttigs zei. Nou betrapte ik mijn lieve vriendin aan de andere kant van de lijn ook heel erg opgewonden en blij want op een gegeven vroeg zij mij: Heb jij een telefoon die tegen je praat?….(of mijn mobiel een opname functie heeft)
Ik ben geen Claudia de Breij en al helemaal geen Daphne Deckers, ik ben Tania Silva en heet jullie van harte welkom om iedere week een kijkje te nemen in mijn en jullie wereld als trotse moeders! Want dat is wat we zijn, trotse moeders ten top.
Trotse moeders omdat we zulke prachtige wondertjes op deze aardbodem hebben mogen neerzetten, en nu aan ons de grote taak om ze met, zorg, geduld en liefde op te voeden. Gedurende deze opvoed periode is er wel een essentieel dingetje dat we als trotse moeders niet mogen vergeten, ONS ZELF de trotse moeders.
Wij zijn immer hun basis en hun houvast, papa’s zijn “The lion king” of de echte gewaarwording van een “superhero”. Vaders zijn vaders, onze mooie lieve zorgzame mannen, waar wij als moeders weer heel veel aan hebben ; )
Laat ik mij zelf in deze eerste blog netjes aan jullie voorstellen: Mijn naam is Tania Valeria Silva Morin, ben getrouwd met mijn droomprins en zijn baby blauwe ogen, woon in de “keistad” van Nederland en samen met mijn droomprins hebben we twee prachtige kids. Kinderen in de leeftijd van bijna 4 (miniman) en 5 (poppenvrouw) en dankzij die laatste twee heb ik een wereld ontdekt waar genoeg over te schrijven valt! Niet alleen wat er allemaal met hun gebeurt maar ook met jou als moeder/vrouw/vriendin.
Zelf heb ik een paar mega “draadjes*”. Draadjes omdat het vriendinnen in mijn leven zijn die mij al te goed kennen ; ) , zo zeg ik nog steeds vol trots dat het al 18 jaar is dat we elkaar kennen….opeens besefte ik dat het toch echt al 28 jaar is!!! Zo hou ik namelijk ook nog steeds vol dat ik 25 ben…
Lieve moeders / vriendinnen / vrouwen ik hoop dat jullie vanaf volgende week veel plezier en herkenning zullen beleven in mijn blogs.
Voor nu, nogmaals van harte welkom en tot volgende week !!!