Mama zijn met een 30-ers dilemma

Nog maar zes jaar te gaan en dan ben ik eindelijk 40. Aan de ene kant zie ik op tegen het inruilen van de 3 voor de 4 maar ik hoop zo dat ik dan meer rust ga krijgen. Ik heb last van het 30-ers dilemma.

Als je dit woord als zoekterm op ieder willekeurige zoekmachine op internet invult krijg je veel verwijzingen en dus ook veel mogelijkheden wat je met dit dilemma kan doen. Zelf heb ik het boek van Nienke Wijnants hier over gelezen, wat ogen heeft doen openen.

Ten eerste wat houdt het nu eigenlijk precies in. Ik heb op verschillende sites gekeken naar een juiste verwoording. En ik heb een hele mooie gevonden. Waarom is deze juist zo mooi? Erkenning! Erkenning voor mijn onrust, de eeuwige onrust die maar niet lijkt weg te willen gaan en alleen maar erger wordt.

Ik was in de veronderstelling wanneer ik mama zou worden dat deze onrust wel zou verdwijnen, er is een taak bij gekomen en een heerlijke energiebron: de kinderen, toch blijft de onrust en is deze misschien nog wel erger geworden. Maar ik dwaal af…

Het 30-ers dilemma:
In elke levensfase, maar zeker tussen je 25ste en 40ste, krijg je te maken met belangrijke en levensbepalende keuzes. Het is namelijk nú of nóóit op het gebied van relaties, kinderen, huis kopen, maar vooral ook je carrière. De druk om daarin de juiste keuze te maken veroorzaakt stress. Veel stress!

Het dertigers dilemma is een probleem van de huidige tijd dat zich voornamelijk voordoet bij hoogopgeleide mensen tussen leeftijd 25 en de 35 jaar oud. Rond je dertigste verjaardag komen er opeens heel veel opties op je af. Door deze opties en keuzes die je moet maken, ontstaat een vorm van stress, het dertigers dilemma!

Dit uit zich vaak in een vorm van crisis die bestaat uit onrust en ontevredenheid. Men gaat vaak zoeken naar waar het gevoel vandaan komt en of je er iets aan kan doen. Hier een voorbeeld van de vele vragen die zich dan voordoen:

• doe ik wel het juiste werk? Dit stukje onrust moet in je zitten, hier heb ik altijd al last van gehad! Ook deels met mijn opleidingen;
• wanneer moet ik kinderen plannen? Kan je dit plannen?
• hoeveel kinderen wil ik? Ja, wij stoppen gewoon bij de twee, daar hebben we geen discussies over
• is dit alles?

Vooral de laatste vraag doet veel met me. Is dit alles? Ik werk nu 3 dagen in de week, een zeer bewuste keuze na de geboorte van ons eerste kind. Maar dit betekent ook dat ik minder gericht ben op mijn carrière. Voor mijn werk zou ik een dag meer willen werken, maar dan mis ik thuis zoveel. En dat wil ik ook absoluut niet. En wat moet je dan? Genieten van het moment! En dat is een kunst op zich ben ik achter gekomen.

Nog even geduld, als de kinderen beide naar school gaan dan krijg ik meer tijd voor mijn carrière. Maar ik ben bang dat ik dan druk ben met de kinderen naar sportclubjes, knutselclubjes en verjaardagen te brengen. Gelukkig ben ik dan bijna 40 en hopelijk dan wat meer rust in m’n hoofd….

Lees ook:
Uitrusten kan ook na de vakantie
Ik ben ook een trotse moeder!
Kleine meisjes worden groot