Aap Beer Cheeta

Elke maand recenseren moeders uit het hele land kinderboeken voor de TrotseMoeders.nl. In de maand mei was dit prentenboek Aap Beer Cheeta van Henriette Boerendans (Nieuw Amsterdam, 4+). Lees hieronder de ervaringen van vijf moeders; de meningen zijn niet altijd eensgezind…

Het boek:
Aap Beer Cheeta is een boek met  tekeningen van dieren gerangschikt in alfabetische volgorde.  Er staan bekende dieren in, maar ook een aantal weinig voorkomende dieren zoals ibis of quetzal. Elk dier wordt voorgesteld met een letter uit het alfabet en er is zelfs moeite gedaan om een dier met een x te vinden! Op de linkerpagina staat de letter met een verhaaltje over het dier dat op de rechterpagina staat afgebeeld. Deze verhaaltjes beslaan soms vier regels, maar vaak is het ook langer.

Claudia van Oostrum, moeder van Stijn (3), Iris (2) en Cas (4 maanden):
Vol verwachting openen we het pakje dat met een zware plof op de deurmat valt. Er komt een, zo op het eerste gezicht, enigszins saai boek uit. De kleurstelling en de plaatjes van de omslag doen de kinderen vermoeden dat het boek wel voor mama zal zijn. Het spreekt niet direct aan. Om eerlijk te zijn, zou het boek, wandelend door de boekwinkel, mij ook niet direct opvallen dan wel aanspreken.

Stijn, bijna vier jaar oud en leergierig van aard, is dol op hersenkrakers en vindt dan ook uitdaging in het benoemen van dieren en het herkennen van het alfabet. Iris, is enthousiast als ze dieren herkent. “Daar ben ik ook geweest met opa en oma”, roept ze trots wijzend op diverse pagina’s.

De verhaaltjes over de dieren bevatten interessante informatie, die ook voor de volwassen voorlezers leuke wetenswaardigheden bevatten. Zo had ik geen benul dat beren in hun slaap jonge beertjes werpen, dat een Pandabeer een zesde vingertje heeft voor het vasthouden van de voor hem zo geliefde bamboescheuten en wat überhaupt een Quetzal is. Sommige teksten zijn echter voor de kleintjes wat aan de lange kant. De aandacht verslapt. Toch trekt het verhaal, want stoppen en het boek dichtslaan mag absoluut niet.De topper onder de kinderen vormt wel de Dromedaris. De tekst spreekt zeker tot de verbeelding van de kinderen. “Huizen van natte Dromedarispoep? Hahahahaha, dat kan toch niet, dat is vies.”

Hoe vaker je het boek leest, hoe leuker het wordt. Letters worden enthousiast herkend en benoemd en de informatie over dieren wordt onthouden. Dat biedt de mogelijkheid interactiever te lezen. De combinatie van ‘bekend en herkenning’ en ‘onbekend en herinnering’ maken het lezen van dit boek voor een ieder tot een feestje. Het boek wordt dan ook met plezier uit de kast getrokken en voor het slapen gaan herhaaldelijk gelezen.

Reggie Donkers, moeder van een zoon (3,5):
Ik vind de stijl van de tekeningen (oorspronkelijk houtsnedes) zelf niet zo aantrekkelijk qua vormgeving en kleur, maar mijn zoontje (3½ jaar) vindt de plaatjes in ieder geval herkenbaar. Hij heeft soms alleen wat moeite met de achtergrond. De achtergrond is vaak abstract en dat lijkt hij niet te begrijpen. Over het algemeen is het zeker een leuk, leerzaam en mooi genoeg boek om het aan iemand cadeau te doen.

Mijn zoontje houdt van dieren(boeken) en dit boek is een geweldige aanwinst voor zijn verzameling. Het boek moest mee op vakantie! Na een paar dagen zijn er een paar dieren die zijn voorkeur hebben en die pagina’s worden dan ook steeds opnieuw bekeken. Als het boek in zijn gezichtsveld ligt, hoor ik regelmatig “Mama, waar is de jaguar nou?” en “Hoe heet die ook alweer?”

Wanneer je de verhaaltjes een beetje samenvat of inkort, is het boek ook prima geschikt voor kinderen jonger dan 4 jaar. Voor oudere kinderen is het ook een goed boek, want hiermee komen de letters van een alfabet op een speelse manier aan de orde en anders is het ook een leuk naslagwerkje.

Esther Veneklaas, moeder van Vera (3):
Wij, mijn dochtertje van bijna vier en ik, zijn gelijk in het boek gaan lezen toen we het boek thuis gestuurd kregen. Vera was gelijk enthousiast. Nu is ze ook wel een beetje bezig met letters, dus dat kwam helemaal goed uit. Het boek ziet er mooi uit. Mooie kleuren worden er gebruikt en ik vind het ook leuk dat dus niet alle “standaard” dieren worden gebruikt. Er komen een heleboel dieren aan bod en daar leren kinderen ook weer van.

Wat ik wel jammer vond is dat de stukje tekst ook echt als een stukje tekst geschreven zijn. Het is puur informatief geschreven. Het voorlezen vind ik altijd fijner als het in rijm wordt geschreven. Het valt me daarbij op dat mijn dochter het dan heel snel kan onthouden en al gauw “meeleest”.

Ik vind het boek zeker geschikt voor de leeftijd van 4 – 5 jaar. Het is een boek wat je ook steeds weer even pakt. En zo worden letters spelenderwijs toch behandeld. Het is een leuk en goed boek! Onze hartelijke dank voor het exemplaar; het wordt zeker nog vaak gelezen.

Diane, moeder van een dochter (5) en zoon (3):
Wij, onze 2 kinderen en ik, vonden het een heel leuk boek. Mijn dochter herkent alle letters nu. Zij wordt in augustus zes en vindt het erg leuk om het alfabet te leren met behulp van dieren.

Bijna elke dag wordt Aap Beer Cheeta wel een paar keer door gekeken. Vooral door onze zoon van drie jaar oud. Hij vindt het erg leuk om de dieren te benoemen. Na het boek verschillende keren hebben bekeken, herkent hij al verschillende letters en weet precies welk dier daarbij hoort.

Het is een heel leuk leerzaam boek wat zelfs voor kinderen onder de 4 jaar al leuk is.

Anna de Jongh, moeder van Melle (3)
Het eerste wat mij opvalt aan dit boek is de mooie vormgeving. De rode kaft met ijsbeer en zeehondjes spreekt mij en mijn zoontje erg aan. Hij wil het boek graag gaan lezen! Samen bekijken we de platen in het boek en die zijn echt prachtig. De kleurige, originele achtergronden en de dieren in eenvoudige maar duidelijk herkenbare kleurvlakken spreken erg tot de verbeelding. Het boek oogt speels en vrolijk.

Na het bekijken van de mooie platen – er zitten ook dieren tussen zitten die we nog niet kennen – lezen we samen de teksten. De teksten ogen als gedichtjes, maar persoonlijk heb ik wat moeite met het vinden van de goede toon omdat het soms wat opsommerig lijkt. Melle lijkt dit geen probleem te vinden: knus tegen mij aan gezeten laat hij de teksten over zich heen komen en vraagt af en toe:”whom?”  (waarom?). Vaak moet ik het antwoord schuldig blijven…

Het boek leggen we tussen de andere voorleesboeken in ons boekenkistje. Melle pakt hieruit zelf boekjes die we gaan lezen, maar Aap Beer Cheeta is nog niet voor een tweede keer uitgekozen. Kortom een mooi boek met prachtige platen, maar wat voor onze driejarige misschien nu nog heerlijker is om te bekijken dan om te lezen.