Een makkelijk kind [recensie]

De studentes Willemijn en Parel mogen een week op een luxe villa met sauna passen, in België. Willemijn ziet het als een kans om de band met haar vriendin weer stevig aan te trekken. Parel kan als geen ander verhalen verzinnen en vertellen, en precies die afleiding heeft Willemijn nodig. Wanneer ze ’s avonds aankomen bij de villa, blijkt het vertrekkend echtpaar nog een vreemd verzoek te hebben: of ze niet alleen op het huis, maar ook op hun kind willen passen. Dat ligt boven al te slapen. Met tegenzin gaan Parel en Willemijn akkoord, niet wetend dat hun vriendschap hierdoor danig op de proef zal worden gesteld. De volgende ochtend blijkt het kind verdwenen te zijn.

Recensie
Wat een bijzonder boek is Een makkelijk kind: het is een spannende roman, het is spannend, maar het is geen thriller en het is verrassend. Je wordt voortdurend op het verkeerde been gezet en aan het eind van het boek weet je nog steeds niet precies hoe het zit.

Willemijn en Parel zijn vriendinnen, in ieder geval dat waren ze voor het boek begon. Ze zijn het nog steeds, maar het blijkt wel dat ze enorm verschillend zijn en elkaar niet altijd begrijpen. Willemijn is een brave geschiedenisstudente, maar leeft ondertussen haar leven van de ene one night stand naar de andere scharrel. Parel is op het eerste gezicht veel extraverter, maar niemand weet eigenlijk precies hoe zij haar leven leidt. Dat heeft ook te maken met het feit dat zij voortdurend verhalen verzint en vertelt. De meisjes vinden elkaar in het bereiden en nuttigen van lekkere maaltijden.

Een makkelijk kind beschrijft de week waarin ze op de villa passen van dag tot dag. Met alle irritaties, plannen, verhalen, gedachten die die dagen de revue passeren.

De rode draad van Een makkelijk kind is dat kind … Maar hoe het nu precies zit met dat kind, dat weet niemand. Willemijn en Parel in ieder geval niet. Ze weten dat het een makkelijk kind is, dat ze ontbijt voor het kind moeten neerzetten en dat de rest zich dan vanzelf wel wijst. Maar of het een jongen of een meisje is, en hoe oud het is … En dan blijkt de volgende dag dat er geen kind (meer) is … Als lezer stel je jezelf voortdurend de vraag of dat kind er eigenlijk ooit wel geweest is. Ik werd tijdens het lezen voortdurend op het verkeerde been gezet.

Het eind van Een makkelijk kind is volledig open. Het is aan de lezer zelf om een verklaring te bedenken, of niet … Dat maakt het boek extra verrassend en mysterieus. Spannend tot de laatste regels.

Een makkelijk kind leest vlot en makkelijk, maar zet je wel aan het denken. Hoe het nu precies zit met dat kind, dat laat je niet los, het heeft mij in ieder geval niet losgelaten … Ik vind het echt een aanrader en heb het echt met plezier gelezen. Het boek is goed geschreven en zit goed in elkaar. Er staan veel dialogen in, die goed en heel natuurlijk aandoen. De hoofdpersonen komen goed uit de verf. Hier kan je vast een stukje lezen van het boek.

Een makkelijk kind – Mireille Geus
Roman, paperback, 272 pagina’s, Uitgeverij Nieuw Amsterdam
Bestel dit boek hier >>>>