Als sinds mijn oudste 1 jaar is, heeft hij bijgedragen aan het versieren van het huis wanneer het bijna Kerstmis was. Dat begon met het ’tekenen’ in papieren kerstballen die ik geknipt had en die daarna, voorzien van een lintje met strik, in de kerstboom gehangen werden.
Uiteraard werden er ook dit soort knutsels naar de opa’s en oma’s gestuurd, want als Trotse Moeder kun je je niet voorstellen dat anderen dit minder prachtig vinden dan jij. Gelukkig zijn mijn kinderen gezegend met grootouders die altijd enthousiast worden van knutsels, dus deze kwamen prima aan!
Later, met drie kleine kinderen, werd er iedere kerst wel iets geknutseld, variërend van slingers voor in de kerstboom en mooie gekleurde kleurplaten tot kerstkaarten en kerststukjes. En toen de kinderen wat groter werden, mochten ze mama ook helpen met het versieren van de kerstboom.
Jammer genoeg heb ik niet van ieder jaar een foto van de kerstboom. Want met kinderen die meehelpen, zie je ieder jaar iets anders. De eerste jaren hingen vooral de onderste takken boordevol kerstballen. Ik zelf zorgde dat de slingers en de lampjes eerlijk verdeeld werden over de boom. En jaar na jaar werd het deel (vanaf onderen bekeken) van de kerstboom wat bedekt werd met versiering groter.
Dit jaar had de tweeling (8 jaar) voor het eerst bedacht dat ze ook op een stoel konden staan en dus mocht ik alleen nog maar zorgen dat iedere slinger helemaal bovenaan begon (daar konden ze ook mèt stoel niet bij). Van daaruit werd de boom versierd. De hele boom dus, en ook overal hangen nu ballen. Alhoewel….. overal…..
De focus van de kinderen ligt nog steeds op het stuk wat ze zelf het beste zien. Dus de voorkant van de boom is rijkelijk versierd en meer naar de zijkanten zit steeds minder en de achterkant is helemaal kaal “want die zien we toch niet”.
Ik ben nu al benieuwd naar de kerstboom-ontwikkelingen van volgend jaar!