“De Duik” van Sjoerd Kuyper en Sanne te Loo

In Willemstad in Curaçao is een brug: de Pontjesbrug. Het is een oude brug en hij herbergt een geheim: wie onder de brug door zwemt belandt in het verleden.

Roly is de zoon van een Nederlandse moeder en Curaçaose vader. Hij leert van zijn vader over het geheim van de Pontjesbrug, maar mag er niemand iets over vertellen – zelfs zijn grote liefde Mila niet.

Met zijn vader maakt Roly verschillende reizen naar het verleden. Maar op een avond gaat Roly’s vader alleen, en komt niet meer terug. De moeder van Roly is woedend. Ze denkt dat haar man haar heeft verlaten en ze reist met Roly terug naar Nederland. Maar wie moet Roly’s vader nu redden? Wie haalt hem uit het verleden? Roly ziet maar één uitweg. Hij deelt met Mila het grote geheim.

Recensie
De duik is een beetje een vreemde eend in de bijt. Het oogt als een “normaal” kinderboek. Eentje die ik zo voor mijn dochter van 7 jaar zou kopen. Maar als je het boek open slaat, dan zie je al gelijk dat het boek anders is. Je merkt in eerste instantie nog niets. Het boek zit vol prachtige illustraties van Sanne te Loo; altijd een pluspunt. Naarmate je verder door het boek bladert, hoe beter het opvalt.

“De duik” bestaat uit allerlei verschillende type teksten die elk komen met hun eigen opmaak. Ik kom een gedicht tegen, een verhaal, maar ook iets dat op een filmscenario lijkt, een strip en een stuk uit een dagboek. Nu lezen mijn kinderen heel veel. En niet alleen populaire en toegankelijke boeken, maar ook onbekender werk. Ik denk dus wel dat zij wat gewend zijn qua boeken.

Echter, dit boek voelt in eerste instantie erg ongemakkelijk aan en nodigt echt niet uit tot lezen. Nu zie je tegenwoordig in veel populaire kinderboekenreeksen gebruik van verschillende lettertypes en kleuren; daar ligt het dus niet aan. Ik kan niet anders concluderen dat dit moet liggen aan het feit dat er te veel diverse onderdelen zijn…

Normaal gesproken vallen mijn kinderen elk boek aan dat ons huis binnenkomt. Als in meteen. Bij dit boek merk ik gelijk dat ook zij zich niet aangetrokken voelen tot lezen. Eerlijk gezegd irriteert mij dit mateloos. We negeren toch niet zomaar een boek van Sjoerd Kuyper en Sanne te Loo?!

Na wat overredingskracht begint mijn dochter dan toch met lezen. Nu kan de test echt beginnen! Want hoe leuk of stom een boek er ook uit ziet (en ja… dat beïnvloedt zeker de mening van kinderen), hoe leuk ze een boek vinden valt en staat uiteindelijk altijd met het verhaal.

De eerste pagina’s gaat mijn dochter van 7 jaar redelijk vlekkeloos doorheen. Dat zijn nog “normale” stukken tekst. Dan stuitten ze op een filmscript en dan wordt het lastiger voor haar en verliest haar interesse. Ze vindt op zich alle wisselende teksten interessant. Vooral de uitklapbare pagina’s zijn erg leuk. Je merkt wel dat de tekst nog aan de zware kant voor haar is (het boek is dan ook bedoeld voor kinderen vanaf een jaar of 10). Dit zou nu meer een voorleesboek voor haar zijn.

Dus door naar dochter nummer 2, zij is 9 jaar oud en zit in groep 6. Duidelijk beter een verhaal voor haar leeftijd. Het verhaal vindt ze spannend en ze vindt de afwisseling eigenlijk ook erg leuk. Althans dat zegt ze. Toch legt ze het steeds weer weg; ze “moet” niet van zichzelf het verhaal perse uitlezen. Om beter te begrijpen wat er aan de hand is, ben ik dit boek zelf ook gaan lezen.

Ik vind dit boek inhoudelijk een pareltje. Het nadeel daarvan is dat kinderen toch ook op andere dingen letten. De overgangen van type teksten is echt steeds omschakelen. Ik denk dat hier dan ook het antwoord ligt waarom het niet in één ruk uitgelezen wordt. Het kost wat energie en concentratie om het te lezen.

De duik – Sjoerd Kuyper & Sanne te Loo
Leesboek, hardcover, 110 pagina’s, Lemniscaat
Bestel dit boek hier >>>>