Een klein beetje geweldig

Iedereen heeft een hekel aan de perfecte familie. Dus je gaat zeker van de familie Battles houden. Mo wordt binnenkort vijftig en dat begint ze te merken aan de onwelkome en oncomfortabele waarheden die steeds duidelijker worden: Ze begrijpt niets van haar pubers, wat lichtelijk gênant is als je zelf psycholoog bent. Ze begint grijs te worden, ook aan de binnenkant. Haar gezicht is in verval en schrikt kinderen af.

Dochterlief Dora wordt binnenkort achttien… En wordt lichtelijk agressief van iedereen die haar ergert, vooral van haar onuitstaanbare, vroegrijpe, intelligente, jongere broer Peter, die een chronische obsessie voor Oscar Wilde heeft. En dan is pap er ook nog… die, nou ja, gewoon een vader is. O ja en de hond, Poo genaamd.

Een klein beetje geweldig is het verhaal van een modern gezin, waarin iedereen in zijn eigen luchtbel leeft en op een crisis afstevent.

Recensie
Een klein beetje geweldig is een vlot geschreven roman dat echt leest als een trein. Het boek is geschreven in dagboekstijl. Afwisselend vanuit het perspectief van moeder Mo, dochter Dora (17, bijna 18) en zoon Oscar (16), die eigenlijk Peter heet. En een heel enkele keer dat van vader. Ieder heeft haar of zijn eigen herkenbare stijl. De fragmenten staan vol met lijstjes, meningen en persoonlijke ervaringen en observaties. Omdat iedereen het vaak over dezelfde gebeurtenissen heeft, krijg je een heel compleet beeld van het gezin.

Klaagt dochter Dora er in het begin bijvoorbeeld over dat ze geen navelpiercing mag voor ze 18 is, in het volgende hoofdstuk legt moeder Mo uit dat ze de betreffende zaak te vies en onhygiënisch vindt. En dat ze bang is dat Dora in geval van problemen bij het zetten van de piercing later geen baby’s meer kan krijgen. Dat zou toch zonde zijn. Oscar, die heeft alleen maar last van het lawaai van deze ruzie. Ook oma Pamela speelt een rol in het boek. Vooral Oscar kan het goed met haar vinden. En op de voorpagina staat een afbeelding van een vadsige hond. Een belangrijke rol in het boek is weggelegd voor de 8-jarige hond Poo (Poep).

Ik kan me zo voorstellen dat het gezinsleven in Een klein beetje geweldig in real life ook zo kan lopen: de zorgen, de irritaties, de botsingen en de uitbarstingen. Ik ben gelukkig nog (lang) niet bijna 50, en onze kinderen zijn voorlopig ook nog niet aan het puberen. En daarom kan ik nu onbekommerd lachen om de voorvallen, waarschijnlijk beperk ik me over een jaar of tien tot besmuikt grinniken.

Een klein beetje geweldig is een hilarisch boek, wat je ook mag verwachten van Dawn French. Ze maakt uitgebreid gebruik van bijvoeglijke naamwoorden. Normaal zou ik dat snel too much vinden, maar in de (dagboekachtige) stijl van dit boek past het helemaal. Je hoort puberdochter Dora praten … En het verhaal, ja, dat moet je gewoon snel zelf gaan lezen!

Erg leuk vind ik dat het boek eindigt met een aantal recepten van oma Pamela. Het zijn de favoriete recepten van de vier gezinsleden. Zoals de banoffeetaart voor Oscar en de omgekeerde ananastaart voor Dora.

Een klein beetje geweldig is echt een heerlijk boek om op een saaie winterse dag van te genieten.

Een klein beetje geweldig – Dawn French
roman, paperback, 271 pagina´s, A.W. Bruna Uitgevers
Bestel dit boek hier via Bol.com>>>