Mijn vader lijkt op Barbapapa

Het lijkt of er een toenemend aantal kinderen geboren wordt dat meer weet, ziet, hoort en/of voelt dan gemiddeld. In dit boek praten dertig kinderen, tussen de vijf en twaalf jaar, onbevangen over hun buitengewone ervaringswereld vol liefde, kleuren, geesten, engelen en vorige levens.

Behalve de kinderen zijn ook hun ouders geïnterviewd, die de verhalen van hun kroost in een groter perspectief plaatsen. Ze vertellen over hun eigen spiritualiteit, de lessen die ze van hun kinderen leren en de obstakels die ze tegenkomen in de dagelijkse realiteit van opvoeding, school en omgang met de omgeving. Daarbij stellen ze zich vaak kwetsbaar op.

Mijn vader lijkt op Barbapapa is een boek vol hoopgevende verhalen voor wie betwijfelt of er ‘meer’ is. Kinderen die het zelf lezen zullen zich gesteund voelen door leeftijdsgenoten die net zulke ‘vreemde’ dingen zien en voelen als zij. En ouders van sensitieve kinderen zullen even zoveel erkenning en herkenning vinden in de interviews met de ouders. Bovendien zullen ze tientallen tips opdoen die behulpzaam kunnen zijn bij de omgang met deze kinderen.

Recensie
Tegenwoordig hoor je er steeds vaker iets over; nieuwetijdskinderen. Een woord dat we vroeger nooit hoorden, maar die nu te pas en te onpas naar voren lijkt te komen. Is het gewoon een hype die momenteel heerst of hebben deze kinderen altijd bestaan, maar vangen we de signalen nu eerder op?

Eerlijk toegegeven weet ik niet zo goed wat ik moet met dit onderwerp. Het zegt mij persoonlijk niet zo veel. Met enige scepsis begin ik te lezen in het boek. De verhalen van de kinderen bezorgen mij zo nu en dan rillingen over de rug. Een kind dat in gevecht is met “de andere wereld” en niet meer naar het heden terug te halen lijkt. Of je nu gelooft in nieuwetijdskinderen of niet, als ouder grijpen dit soort verhalen je toch naar de keel. Want stel dat jouw kind dit soort ervaringen zou hebben? Nadat een kind zijn of haar verhaal heeft verteld, komt er een reactie van de hun vader en/of moeder. Dit is zeker een belangrijke aanvulling. Zij bekijken de dingen namelijk weer van een andere kant. Ze zien dat hun zoon of dochter vaak moeite heeft om te leren omgaan met de dingen die ze zien, horen of voelen. Sommige kinderen kunnen niet echt kind meer zijn door hetgeen ze beleven.

Nieuwetijdskinderen – ook wel High Sensitive Persons (HSP) genoemd – zullen zeker veel herkenning vinden in Mijn vader lijkt op Barbapapa en ik ben er van overtuigd dat de verhalen van kinderen die hetzelfde ervaren belangrijk kunnen zijn voor hen. Maar ook voor ouders, leerkrachten of alle andere mensen die in hun omgeving te maken hebben met een hoog sensitief kind is dit boek een aanrader. Absoluut een boek dat je als ouder kan meegeven aan de lerares of meester en de ouders van de vriendjes en vriendinnetjes van je kind.

Mijn vader lijkt op Barbapapa – Hermelijn van der Meijden
Informatief, paperback, 142 pagina’s, Servire
Bestel dit boek hier via Bol.com >>>

Lees ook:
Nieuwetijdskinderen hebben nieuwetijdsouders
Ouders nemen meer tijd voor kinderen
Stoeien met papa goed voor ontwikkeling