Hap schrok weg

Er staat een grote taart in de tuin van Hap. Net als hij eraan wil beginnen, komt Schrok langs. Hij eist de taart op. Hap stelt voor om een wedstrijd te houden. Hij zegt dat hij een kip kan opeten, Schrok eet meteen het hele kippenhok op. Hap zegt dat hij een geit op kan, Schrok eet de hele moestuin op… Hap hoopt dat Schrok straks niet meer zal kunnen, maar Schrok is wel heel gulzig…

Recensie
Bij het lezen van de titel ‘Hap Schrok weg’, dacht ik meteen: het moet Hap slik weg zijn. Na het verhaal gelezen te hebben begreep ik, dat het niet om de bekende uitdrukking ging en dat Hap en Schrok beestjes zijn. Hap is een klein rood beestje en Schrok is een groot blauw beest. De introductie van de taart is er meteen:

”Op een dag stond ze er. Zomaar, midden in de tuin van Hap. Een grote taart met slagroom, chocoladehartjes, brandende kaarsjes en een glimmende kers in het midden. Hap stond ernaast en staarde omhoog. Hij telde de kaarsjes en krabde achter zijn oor. Wie was er jarig vandaag?

Hij liep een rondje om de taart. Maar nergens zag hij iemand met een verjaardagskroon met ‘vijf’ erop. Er was ook niemand zonder kroon. Hap lachte breed. Alleen zijn met een taart vond hij niet erg.”

Schrok komt dan ook in beeld en de twee besluiten een wedstrijd te houden. Hap daagt Schrok uit en zorgt ervoor dat Hap heel veel eet in de hoop dat hij op het einde de taart niet opeet. Dan kan Hap die taart zelf opeten. Schrok schept behoorlijk op en eet heel veel op zoals bv het kippenhok, de moestuin, de waterbak etc. De dieren in de verschillende hokken zoals de kip, de geit etc. verjaagt hij of kopt hij weg, maar opeten doet hij deze beesten niet.

Schrok lijkt de wedstrijd eten te winnen en wint dus eigenlijk de taart. Alleen… daar wordt hij op zijn schouders getikt, de dieren van wie hij de hokken heeft opgegeten komen achter hem aan en jagen hem weg. Hap gaat zijn huis binnen en vindt een brief van zijn tante Schrans die hem de taart voor zijn vijfde verjaardag had verzonden.

Het verhaal is boeiend en leuk verteld. Wel zie je een mand met het woord wasspelden staan. Niet storend, maar dat zijn natuurlijk gewoon wasknijpers. De illustraties van het verhaal zijn zeer beeldend en vrolijk, in felle kleuren en met heel veel details.

Op de eerste bladzijde van het verhaal staat een grote taart afgebeeld. Op de taart is van alles te zien; kaarsen, hartjes, soesjes etc. De voorgelezen kinderen kunnen dus lekker tellen in dit boek! De buik van Schrok met 1 tafel en 11 varkentjes die knorren van de honger, is echt zeer grappig en leuk verzonnen. Er zijn ook bladzijden waar verschillende technieken gemixt worden, zo is Schrok fantasievol getekend en de moestuin die hij opeet is zeer realistisch en fotografisch weergegeven.

Er zijn veel grappige details in het boek te vinden zoals een koe die in bad ligt en door zijn eigen koeienvla loopten door Schrok met een Boe weggejaagd en achterna gezeten wordt. Bijna aan het einde van het verhaal zijn vier bladzijden weergegeven zonder tekst, met alleen de tekeningen. Je moet dus als lezer zelf door naar de tekeningen te kijken het verhaal aanvullen met wat er precies gebeurt. Aan het einde van het verhaal kun je ook kleine details vinden: zo laat Hap een stukje taart op tafel staan voor Schrok – met zijn naam erbij- en dat is wel zo sociaal.

Het opscheppen en het houden van een wedstrijd zijn gegevens die veel kinderen zullen aanspreken en zullen herkennen. Het is een leuk verhaal, boeiend ook omdat er zoveel te zien is en er veel details zijn die grappig zijn. Veel kinderen zullen daar ongetwijfeld, echt de humor wel van inzien. Ook het invullen van het einde van het verhaal met alleen de tekeningen (daar, waar de andere dieren Schrok wegjagen) is misschien niet zo eenvoudig.  Kinderen- wellicht die met minder leeservaring – zullen daar wat bij geholpen moeten worden en deze kinderen zullen wat meer leeskilometers moeten maken om dit ook te kunnen. Of dat erg is? Welnee!

Een goed prentenboek, opent ook luikjes die voor sommige kinderen nog dicht zijn en dan gaat er opeens een nieuwe wereld voor ze open. Dat is dan ook in dit boek zeker gelukt! Het boek is geschikt voor kinderen vanaf 4 jaar.

Hap schrok weg – Suzan Peeters
prentenboek, 32 pagina’s, Uitgeverij De Eenhoorn

Lees meer:
Mijn grote dierenboek
Roodkapje was een toffe meid
Welkom op de wereld