TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Donderdagavond 3 augustus 2017, half 8 ’s avonds. Voor de derde keer vraagt mijn jongste zoon of ik nog niet moe ben. Ik zit gewoon nog te werken, en vraag me af of ik er echt zo uitgeput uitzie…
Donderdagavond 3 augustus 2017, kwart voor acht ’s avonds. Mijn jongste staat naast me. Vraagt me of ik al ga slapen. Wanneer ik zeg dat ik nog wel even bezig ben, begint zijn lipje te trillen. “Wat is er schatje?“, vraag ik. “Mama, jij bent morgen jarig, en ik wil het gaan versieren en ik wil niet dat jij dat ziet“.
Nou, dan smelt je als Trotse Moeder toch helemaal weg! En dat terwijl ik mijn verjaardag helemaal niet wil vieren. Ik vind het heerlijk om uitgebreid bij de verjaardagen van de kinderen stil te staan, maar mijn eigen verjaardag is geen happening waar ik veel aandacht voor wil. Mijn jongste denkt daar anders over. Met een klein stemmetje vraagt hij of ik ergens anders wil gaan zitten, zodat ik niet kan zien wat hij doet.
Uiteraard wil ik dat, en ik zeg erbij dat ik niet zal kijken. Terwijl hij allerlei spannende dingen doet met een ladder en veel plakband, mag ik wel de ballonnen opblazen, want dat lukt hem niet. Spontaan vergeet ik na iedere ballon dat ik hem opgeblazen heb, net zoals ik niet hoor dat mijn oudste zoon en mijn dochter uitgebreid over morgen overleggen. Ik weet van niks.
En zo zal ik, morgen, toch een echte verjaardag hebben. En dus werk ik niet op mijn verjaardag, maar ga ik genieten! Met ballonnen en slingers, met eigengemaakte cadeautjes en met de prachtigste geschenken van de hele wereld: mijn kinderen.
