TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
“Mama, wil je naar mij kijken, want ik heb tandpijn.” Ik kijk in haar mondje, naar haar gave en prachtig witte tandjes. Ik kom tot de conclusie dat haar eerste tandje los zit. Ze is helemaal blij, want nu krijgt ze grote mensen tanden. Ik ben blij voor haar, maar hoe gek ook, ik vind het wederom een stukje loslaten. Wie had dat gedacht, bij het wisselen van het melkgebit.
Dat moment, dat ze voor het eerst op mijn buik lag, dat ik wist dat ze voor altijd van mij zou zijn. Het veranderde mij en mijn leven. Ik was moeder voor altijd. Voor de rest van mijn leven, voor de rest van haar leven. Ik had die dag geen zorgen, geen verdriet of angst, alleen maar geluk.
In de jaren daarna moest ik regelmatig een heel klein beetje van haar loslaten. Zo ging ze voor het eerst naar het kinderdagverblijf. Tranen met tuiten heb ik gehuild. Haar eerste logeerpartijtje, haar eerste stapjes, haar eerste keer naar de basisschool. Het zijn slechts enkele voorbeelden van de momenten waarin zij een stapje zou zetten naar de grote wereld. De wereld waarin ik haar loslaat, maar altijd haar moeder mag blijven.
In die afgelopen vijf jaar heb ik al mijn liefde aan haar gegeven, al mijn energie, mijn middelen om haar te voeden, te kleden en te ontwikkelen. Ik heb haar geleerd wat emoties zijn, ik heb haar geleerd wat belangrijk is, wat houden van is en wat zorgen voor is. Eigenschappen die ze in haar bezit heeft en haar fantastisch maken.
Ik heb haar geleerd wat loslaten is, wat afscheid nemen is én wat voor altijd zal blijven bestaan.
In haar korte, maar kostbare leventje heeft ze al heel wat moeten loslaten, ze heeft afscheid moeten nemen, maar heeft ook beseft dat sommige dingen voor altijd zouden zijn. En ook in haar toekomst zal ze veranderingen moeten doorstaan, die misschien verdrietig zijn, maar uiteindelijk ook een plaatsje krijgen.
Net als dat melktandje waar we afscheid van gaan nemen, afscheid van haar kindergebitje, wachtend op de tanden die er echt belangrijk worden. Het tandje verdwijnt door de tandenfee, maar brengt weer een nieuw begin met zich mee.
Ik hoop dat haar tanden net zo mooi worden, als zij zelf is. Dat haar tanden voor altijd blijven, net als mijn liefde voor mijn prachtige meisje. Dag melktandjes!
Voor andere, persoonlijke, blogs van Trotse Moeders, klik hier >>>>
