Hoe klinkt verlangen?
Er waren eens een orgelman, zijn draaiorgel, het houten mannetje dat op de trommel roffelt en het houten vrouwtje dat de bel slaat. Voor de orgelman is het draaiorgel zijn leven, maar het mannetje en het vrouwtje hebben er op een dag genoeg van. Elke dag hetzelfde, trommeltje roffelen, belletje slaan, trommeltje roffelen, belletje slaan. Als de nacht valt en de orgelman gaat slapen, komen het mannetje en vrouwtje tot leven, een heel ander leven dan overdag…
Recensie:
Mijn dochter en ik mogen voor TrotseMoeders naar de voorstelling Draai, Orgel! van Orkaan. Wanneer we in Tivoli Vredenburg in Utrecht aankomen, blijkt ons een leuke verrassing te wachten. De voorstelling zal worden getoond in de zaal Hertz en dat is op de zesde verdieping. Mijn dochter geniet van de lange roltrappen naar boven en het uitzicht over de stad. En dan is de voorstelling nog niet eens begonnen!
We staan een tijdje te wachten op de zesde verdieping, wanneer er opeens een draaiorgel begint te spelen. Erg leuk natuurlijk om direct in de stemming te komen. En bovendien voor kinderen ook leuk om eens van dichtbij te bekijken hoe dat nu precies werkt.
We bekijken het orgel dus ook eens van de achterkant en zien hoe de “liedboeken” door het orgel draaien. Het is aan de reacties van kinderen duidelijk te merken dat er een wereld voor hen open gaat. Er zijn veel kinderen die het fenomeen draaiorgel eigenlijk niet eens kennen. Dus dat ze – voor de voorstelling begint – even zo’n instrument even goed kunnen bekijken, is extra leuk. En dan is het zover… We mogen naar binnen en we nemen plaats op de voorste rij. Prima plekje dus!
Op het podium zien we een draaiorgel staan en de orgelman staat er bij. Hij schudt wat met zijn centenbakje, iets wat veel kinderen kennelijk ook niet kennen. Hij draait af en toe aan het orgel en probeert of hij wat geld krijgt van het publiek. De sfeer komt er zo al direct in. En dan komt de voorstelling…
De orgelman staat bij zijn orgel, loopt er wat om heen en komt opeens met een gigantische pop in zijn handen terug. Deze pop is het mannetje dat op het draaiorgel staat. Echter is dit geen echte pop, maar één van de spelers. Hij weet zich helemaal stijf te houden. Wanneer de orgelman hem neer zet, valt de pop in om en wordt nog net op tijd opgevangen door de orgelman. Tot grote hilariteit van het publiek. Vooral kinderen genieten volop van dit knappe staaltje acteerwerk.
Het verhaal draait om de twee poppetjes die we kennen van het draaiorgel. Ze slaan hun liedjes, maar terwijl ze dat doen werpen ze elkaar kusjes toe, bewegen opeens anders dan zou moeten. Groot succes natuurlijk, vooral bij de jonge kijkers. Die liggen helemaal dubbel van het lachen om de ondeugendheid van deze twee poppen. De poppen blijken supermodern te zijn… Er blijkt enorm veel ritme en lenigheid in de poppen te zitten. En de orgelman? Die ziet zijn poppen van een totaal andere kant!
Persoonlijk vind ik de teaser van de voorstelling niet helemaal goed gekozen. Het laat de voorstelling niet echt tot zijn recht te komen. Laat je dus vooral niet afleiden door hetgeen je in dit filmpje ziet. Het is een korte introductie van iets dat er op het podium heel anders uit ziet. Maar wellicht dat daar juist de verrassing in zit.
Als we na afloop de zaal uitlopen, wordt nog eens bevestigd wat onder de voorstelling al duidelijk was. Kinderen hebben genoten van de voorstelling en lopen pratend en lachend de zaal uit. Absoluut een aanrader voor gezinnen met kinderen vanaf zes jaar!