TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Als tweeling ben je nooit alleen, althans in ons huis in ieder geval bijna niet. Ze slapen hier in dezelfde kamer, zijn altijd bij elkaar in de buurt en gaan naar dezelfde groep bij het kinderdagverblijf. Best gezellig natuurlijk, maar uiteraard zit het zo ook wel eens in de weg. Want wie krijgt er nu de meeste aandacht van papa en mama en wie wordt er als eerste uit bed gehaald of in de kinderstoel getild.
We proberen natuurlijk alles zo mooi mogelijk te verdelen , zowel onze aandacht als onze tijd. Dat lukt redelijk, maar degene die als laatste gepakt wordt voelt zich uiteraard altijd een beetje achtergesteld. En in ons geval, met twee pittige kinderen, uit zich dat wel in een krijs of schreeuw of boze blik. Het mooie is echter dat als je, om het maar even zo te omschrijven, nummer twee pakt, je getrakteerd wordt op een enorme glimlach en in de meeste gevallen word je nog beloond met een kus of knuffel. Dan ben je die schreeuw allang weer vergeten en voel je je een stuk minder schuldig dat je weer hebt ‘moeten kiezen’ .
In ieder gezin waar meerdere kinderen zijn wordt er natuurlijk gekozen en ook dat zal niet iedere ouder iedere keer in dank worden afgenomen. Maar bij een tweeling voelt dat soms net weer iets moeilijker, omdat je voelt dat ze graag samen willen zijn en dus ook tegelijkertijd mee naar beneden willen of vastgehouden willen worden. Het belangrijkste wat ik in ieder geval ervaren heb is dat de liefde van een kind voor jou als moeder zo ontzettend groots is dat je moet leren om dat schuldgevoel van je af te zetten, want ze voelen ook hoeveel jij van ze houdt en dat krijg je dubbel en dwars terug, en dat twee keer!
