Een school voor zwangere tieners. Het klinkt als een nieuwe serie en dat is het ook, maar dan als een Amerikaanse reality soap met de naam High School Mums op de vrouwenzender TLC. Meisjes die moeder zijn geworden op veertienjarige leeftijd, of nu 18 jaar oud en in verwachting van de tweede. Toen ik begon te kijken, vond ik het moeilijk om te ziwn, omdat het kinderen met kinderen zijn. Na een tijdje zag ik ook veel hoop en vooral sterke jonge vrouwen. Deze middelbare school is alleen voor tienermoeders, zwanger of al bevallen. De (kleine) kinderen worden naar de dagopvang gebracht en de moeders krijgen les. Tussendoor is er tijd voor borstvoeding, krijgen ze verzorgingslessen voor hun baby en er zijn ook speciale lessen voor sociale vaardigheden. Dat is voor menigeen niet echt een overbodige luxe. Er wordt gesproken over de angsten en onzekerheden van het nieuwe moederschap, met docenten maar ook door de meisjes onderling.
Ik vond het mooi om in deze eerste aflevering al zoveel kanten van de jonge moeders te zien. Ze zijn boos en verdrietig maar ook kwetsbaar en gelukkig. De belhamel van de klas, met een grote mond tegen de docenten, stort huilend in als ze praat over hoe erg ze haar eigen moeder mist omdat deze haar de rug toe heeft gekeerd. Ook zie je een heel slim meisje van 18 jaar, die altijd heeft moeten zorgen voor haar broertje en zusje en nu zelf (ongepland) zwanger is van de tweede. History repeats itself. Het is zwaar, maar er is ook plezier als het dansbal eraan komt. Toch een heel andere gezicht deze High School Mums in een prinsessenjurk terwijl ze 8 maanden zwanger zijn.
Deze jonge meiden in deze serie hebben besloten hun baby te houden en hebben een verantwoordelijkheid genomen die sommige oudere moeders ze niet nadoen. Het pakt de ene keer beter uit dan de andere keer, maar ze blijven proberen. De directeur van de school heeft een missie en probeert met man en macht iedereen op de rails te krijgen. Daarom vond ik het ook heel verdrietig om te zien dat de belhamel, die ook haar kwetsbare kant durfde te tonen, het waarschijnlijk niet gaat redden op deze school. En dan? Wie zorgt er dan voor haar en haar (echt hele schattige) baby?
De serie High School Mums is eigenlijk een ‘ver van mijn bed’ verhaal. Ik was 31 jaar toen ik moeder werd en ben er niet mee bekend in mijn omgeving. De serie geeft een vrij realistisch beeld, niet (overdreven) geromantiseerd. Ik wist niet van het bestaan van zo’n school af, waar er aandacht aan de verzorging en sociale vaardigheden wordt gegeven. Na afloop bedacht ik me dat ik eigenlijk ook genoeg ‘volwassen’ moeders ken die best baat zouden hebben bij zo’n school. Maar ja, op een gegeven moment moet je het zelf doen hè? En die onzekerheden blijven, hoe oud je ook bent…