Laat me beginnen met een iets minder enthousiaste opmerking, zodat ik later zonder terug te hoeven kijken kan vertellen hoe goed ik dit boek vind. De enige negatieve noot (die overigens meer iets over mij zegt) is dat ik er echt even moest inkomen. De hoeveelheid personages duizelden me een beetje; ik kon met geen mogelijkheid alle namen onthouden.
Nu ben ik iemand die van het principe: hoe meer zielen hoe meer vreugde en heb ik ook niet altijd moeite met die vele namen, maar dit keer was het wat lastiger voor me.
Mijn enthousiasme nam in rap tempo toe toen Polly eenmaal aankwam in Cliffehaven ziekenhuis.
Het verhaal
Ver van huis laat zich door de vele personages wat lastig samenvatten, maar dit boek draait vooral om vier krachtige vrouwen: Polly, Danuta, Penny en Cissy. Hun levens komen samen in een pension in het plaatsje Cliffehaven in Engeland.
Elk van hen heeft te maken met grote en kleine problemen en proberen die zoveel mogelijk alleen op te lossen, toch blijft uiteindelijk dat ze het niet zonder de hulp van elkaar kunnen. Het verhaal speelt zich af in de beginjaren van de oorlog.
Hitlers vliegeniers bombarderen met enige regelmaat Engeland en de Britten vechten hard om te voorkomen dat Duitsland hen de baas wordt.
Polly verhuist tijdelijk naar Cliffehaven om er te gaan werken in het ziekenhuis. Haar echtgenoot Adam (de flaptekst zegt Jack, maar het is Adam) ligt daar te herstellen als oorlogsslachtoffer. Het gaat echter niet zo goed met hem als verwacht en op een dag komt er ook nog eens het verschrikkelijke nieuws dat hun vijfjarige dochter nooit meer thuis zal komen. Het lijnschip richting Canada waar zij met Polly’s andere familieleden op zat is aangevallen door de Duitsers en getorpedeerd. Het is nieuws dat ze geheim moet houden voor haar echtgenoot om te voorkomen dat het hem fataal wordt. Het schuldgevoel bij Polly is immens groot.
Danuta is vanuit Polen via allerlei omzwervingen in Cliffehaven terechtgekomen om haar broer Aleksej in het pension op te zoeken. Helaas is hij kort ervoor omgekomen en is een medaillon alles nog wat ze van hem heeft. In Polen was ze operatieassistent, maar in het ziekenhuis van Cliffehaven moet ze haar dagen slijten in de wasserij onderin het ziekenhuis. Niemand mag weten dat ze een kind draagt.
Penny leidt het pension met de naam Beach View waar Polly en Danuta met nog een aantal vrouwen wonen. De meesten van hen zijn net als Polly verpleegkundige in het ziekenhuis. De oudste dochter van Penny is getrouwd en verwacht haar eerste kindje. Haar negentienjarige dochter woont nog thuis en Penny heeft heel wat met haar te stellen.
Cissy werkt bij een rondtrekkend dansgezelschap, waar ze veel moeite voor heeft moeten doen. Haar ouders zagen het in eerste instantie niet zitten, maar vertrouwden haar toch toe aan de elegante, vriendelijke Jack Witherspoon – de baas van het gezelschap. Wat ze niet weten is dat hij helemaal niet zo oprecht en eerlijk is als hij doet voorkomen. Cissy wordt gechanteerd en staat met haar rug tegen de muur. Ze kan geen kant op en raakt ondertussen tot over haar oren verliefd op een Australische soldaat.
Flaptekst
Engeland, 1940. Verpleegster Polly Brown wordt overgeplaatst naar het ziekenhuis van Cliffehaven, waardoor ze bij haar man Jack kan zijn die in een militair hospitaal in de buurt ligt. Hun 5-jarige dochtertje Alice stuurt ze naar hun familie in Canada, waar het meisje veilig zal zijn, en zelf huurt ze een kamer in het Beach View House van Peggy Reilly. Maar dan krijgt Polly een telegram dat het schip waarmee Alice naar Canada zou varen tot zinken is gebracht door de nazi’s… Het tweede boek in de serie Een veilige haven.
Mijn mening
Ondanks het feit dat ik er echt even in moest komen trok de schrijfstijl van Ellie Dean me wel meteen aan en was ik toch heel erg benieuwd naar de voortgang van het verhaal. In zekere zin fascineerde elk personage me genoeg om meer te willen weten. Het is ontroerden, verdrietig, maar ook heldhaftig. Het is beklemmend en soms zelfs erg beangstigend, maar dat is logisch. De oorlog is in Ver van huis niet alleen zichtbaar in de tekst, maar zelfs tastbaar tussen de regels.
Deze roman trilt na de laatste bladzijde nog altijd na.
Conclusie
Ik kan niets anders dan deze roman aanbevelen. Zelden heb ik een boek gelezen waarin de oorlog zo tastbaar werd. Niet een feelgood roman, in de verre verste niet, maar zo prachtig geschreven en het is onmogelijk om je niet te binden aan elke personage in het boek. Ze worden vriendinnen, dochters, moeders. Je leeft met ze mee en huilt om hun verdriet. Voorlopig voor mij het boek van het jaar. Ik geef toe dat ik vaak vijf sterren geef voor een boek, vooral wanneer het een pageturner is die in één dag uit moet, maar als het kon gaf ik deze tien sterren.
En ook al heb ik nog niet deel 1 uit deze serie gelezen, ik kan nu al niet wachten tot deel 3 uit gaat komen. Voor de liefhebber van Diney Costeloe.
Ver van huis – Ellie Dean
Paperback, 351 pagina’s, Uitgeverij De Fontein
Bestel dit boek hier >>>>