Einde schooljaar: het zit er weer even op voor de schoolmoeder [persoonlijke blog]

Ik pak voor de allerlaatste keer hun schooltasjes in, vul hun broodtrommeltjes en plaats een briefje in de broodtrommel van mijn dochter. “Je laatste dag in groep 3, wat heb je het goed gedaan. Trots op jou!” Gemeend, want wat ben ik trots op haar. Ze wisselde halverwege het jaar van school, probleemloos. Ze pakte de draad weer op en haalde fijne resultaten. Maar stiekem ook een beetje trots op mezelf, want zeg nou zelf; wij moeders (en vaders uiteraard) moeten soms ook racen tegen de klok om de kinderen weer optijd in de schoollokalen te krijgen.

Standaard vragen, problemen én oplossingen
“Wat wil je op brood? Weet ik nog niet,” Dat krijg ik als standaard antwoord. Na 5 minuten geduldig hun antwoord afwachten, maak ik een eigen keuze.
Vandaag maar hagelslag, dat is altijd goed. Maar nee, vandaag is hagelslag niet goed. Het moet kaas zijn, of worst, of pindakaas. Maar geen Hagelslag, want dat brengt drama in de ochtend. Dat ik dat niet kon weten, is uiteraard mijn eigen probleem.

“Waar zijn je schoenen? Dat weet ik niet. Ga ze dan even zoeken.” Na 5 minuten zelfstandig laten zoeken, ga ik ze maar zoeken, want wachten op een wonder heeft geen zin. Schoenen gevonden. Niet op de plek waar ze horen te staan, maar hé, we hebben ze. En als je dan denkt dat het probleem daarmee opgelost is. Nope, de sokken zijn namelijk alweer verdwenen.

“We moeten tandenpoetsen jongens, kom naar boven. Maar mam, wacht even.” Een antwoord wat ook veelvuldig voorbij komt op een ochtend. In de beleving van een kind hebben we natuurlijk tijd genoeg, waarom haasten als ook alles op standje relaxt kan. Als ik ze dan met enige moeite boven heb, vliegen er tandpastadopjes in het rond, is een tandenborstel leeg of zit er meer tandpasta in kleding dan op de borstel zelf.
Maar hé, we laten ons niet gek maken, we poetsen het weer schoon. Zowel de tanden als de kleding en vinden zelfs de dopjes van de tubes weer terug.

Vriendenboekjes, luizenmoeders en speelafspraakjes
En dan heb ik het slechts over een ochtendritueel voordat we naar school gaan. Laten we niet vergeten dat, wij als ouder, vriendenboekjes moeten invullen, speelafspraakjes in onze agenda zetten, kinderfeestjes bezoeken, scholen poetsen, knutselen, meedoen aan hulp ochtenden, kinderen naar de sport brengen, en ze niet vergeten daar weer op te halen. We gezonde maaltijden op tafel toveren, kinderen weer optijd en schoon in bed leggen, broodtrommeltjes vullen, juffen cadeautjes regelen, aanwezig zijn op 10 minutengesprekken en ga zo maar door. Als ik het zo terug lees, een fulltime job hè, vergeet dat niet!

Maar nu even niet….
Maar na vandaag niet meer, gewoon 6 weken lang geen geregel en “gedoe”. Al denken ze een uur na over hun beleg, lopen ze op blote voeten naar buiten, liggen ze tot 9 uur in bed (heel graag!) of willen ze de hele dag in de pyjama hangen. 6 weken lang is bijna alles geoorloofd. En ik kan je zeggen, daar zijn wij hier in huis ontzettend aan toe.

Ik heb dit jaar mijn taak als schoolmoeder weer glansrijk vervuld, en ja, daar ben ik trots op! En weet je wat, lieve moeders en vaders van (schoolgaande) kinderen. Jullie deden dat ook, dus wees trots op jezelf en geniet dubbel en dwars van de 6 weken “rust” die ze zomervakantie noemen!