TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Het moment dat ik erachter kwam dat ik zwanger was kan ik me nog goed herinneren. Hoewel ik het niet vaak hardop uitsprak (ook om het niet te jinxen), had ik stiekem de hoop dat ik in verwachting zou zijn van een meisje. Mijn moeder en ik zijn erg close en die band en de gedeelde liefde voor meisjesdingen als shoppen en naar de kapper gaan zou ik graag met mijn kind hebben. Natuurlijk was mijn aller vurigste verlangen dat ik – zonder al teveel complicaties – een gezond kind op de wereld zou zetten (zoon óf dochter), dat is dan ook de reden dat ik mijn stiekeme hoop vooral stiekem hield.
Toch bleef dat gevoel een beetje aan me knagen en ik hoorde voor de 20-weken echo vaak “ze” in mijn hoofd. Ik zag dat soms als voorteken, maar bleef naar de buitenwereld hardnekkig volhouden dat het een jongetje zou worden, ook omdat ik dan niet teleurgesteld zou zijn als dat het geval bleek te zijn. Ik was er bang voor dat ik erg zou moeten wennen aan alle jongensdingen in huis. Ik zag andere jongensmama’s met hun zoon naar treinen kijken bij het spoor, met auto’s spelen en op tv zappen naar Thomas de Stoomlocomotief en moest dan wel even slikken. “Dat was toch niet echt iets voor mij?” dacht ik.
Surprise, surprise: niets blijkt minder waar te zijn. Ik verwelkom alle jongensdingen met open armen. Ik vind het geweldig om met m’n 2-jarige zoontje de autootjes met gierende banden door het huis te laten rijden. Ook Thomas de Stoomlocomotief, Brum en Robocar Poli zijn inmiddels ons huishouden binnengetreden. Als mijn mannetje met z’n schattige geconcentreerde koppie naast me op de bank zit is mijn hart aan het huilen van geluk. Ook als ie op de fiets zit en een trein over de brug ziet rijden en op vol volume “DE TREIN” schreeuwt, kan ik mijn geluk niet op. Want dat ultiem knappe, slimme, lieve, ondeugende “TREIN” schreeuwende jongetje heb ik maar mooi gemaakt! En als hij van treinen, auto’s en bussen houdt, dan hou ik van treinen, auto’s en bussen, want ik hou van hem.
En nee, niet alles hoeft jongensachtig te zijn, mijn zoontje speelt ook weleens met knuffels en kookgerei, hij heeft een pimpelpaarse kermis en kijkt ook heel graag naar Dora, want alles mag. Maar toch kan ik er heel erg van genieten als hij blij wordt van het langsrijden van een tractor of bus. En mocht ik ooit zo gezegend zijn een tweede kindje te mogen verwelkomen en ook dat is een jongetje, dan zal ik net zo lief weer met auto’s door het huis scheuren en naar het station gaan om treinen te gaan bekijken.
