De wensdagen [recensie]

Patricia Wessels groeide op in de volkse Jordaan, in het Amsterdam van de jaren 70. In die tijd zijn haar ouders hippies. Het leven van Patricia en haar broertje Lukas zit vol avontuur, maar ook vol onzekerheden en onveiligheid. Na de scheiding van haar ouders blijkt Patricia’s moeder zeer creatief in het leven in armoede. Haar vader komt elke twee jaar een paar maanden ’thuis’ en speelt zijn rol als vader en held dan met verve. De illusie van een gezin wordt met zorg in stand gehouden. Wanneer er weer rust en regelmaat komt als haar moeder een nieuwe liefde vindt, vraagt Patricia zich echter af waar haar loyaliteit ligt.

Recensie
De Wensdagen is een autobiografische beschrijving van een jeugd in de zeventiger jaren. Patricia woont met haar moeder en haar broer Lukas in de Jordaan. Haar ouders gaan  scheiden en hun vader vertrekt naar Indonesië.

Moeder is heel creatief om in armoede toch leuke dingen te doen en de kinderen krijgen alle vrijheid. Op de keukenvloer mogen ze schilderen om het er allemaal wat vrolijker uit te laten zien. Ze gaan ook samen de Jordaan in en ondernemen van alles.

Thuis echter hangt altijd de sfeer van hun moeder, die hun vader erg mist. Soms komt ze dagen niet uit bed uit en dan geeft ze zich helemaal over aan haar verdriet. Patricia zorgt dan voor haar broer. Maar andere keren is ze weer de ondernemende moeder en betrekt ze ook haar kinderen daarbij. Er wordt dan ook duidelijk van de kinderen verwacht dat zij dat ook leuk vinden.

Soms komt hun vader voor een paar weken naar huis. Het hele huis wordt dan gepoetst en opgeruimd. Van hun vader krijgen de kinderen een wensdag. Ze mogen alles aan hem vragen, behalve om te blijven. Niets is dan te gek en zo komt er plots een geit in de achtertuin.

Maar, als vader weg is, doet moeder de geit weer weg. Met de gevoelens van de kinderen wordt dan geen rekening gehouden. Een poos later verdwijnt dan ook hun hond. Moeder had er last van. Lucas heeft hier minder last van. Zijn belevingswereld is anders dan zijn zus, maar zij vangt hem ook op.

Vader doet in Indonesië aan meditatie. Dat doet moeder ook bij tijd en wijle, en dan doen de kinderen ook mee. Op een gegeven moment stort moeder zich in een liefdesaffaire. Patricia vindt dat hij stinkt, en onaardig is. De man brengt voor de kinderen vele luxe cadeaus mee, maar hij kan hun sympathie niet winnen. Het enige wat Patricia en Lukas kunnen doen, is zich aanpassen. Als vader thuiskomt, verdwijnt de vriend en komt weer terug als vader weg is.

Tot het moment aanbreekt, dat vader definitief blijft. Van moeder moeten ze dan in het weekend, of soms een week bij hem gaan wonen. Vader begint zijn dochter als vrouw te zien, en dat komt bij Patricia bedreigend over. Ze wil ook niet meer bij hem logeren, maar moeder wil hier niets van horen.

Toen ik aan dit boek begon, kreeg ik het idee van een prettig geschreven boek met een probleemloze inhoud heeft. Maar, al lezend werd ik door Patricia meegesleept in haar niet begrepen emoties. Ik krijg erg met haar te doen. Zowel vader als moeder worden in het verhaal niet veroordeeld. Dat deed ik zelf, en juist daardoor greep het verhaal me steeds meer aan.

Bij een biografie kun je ook niet denken ‘het is maar een verhaal’. Nee, het is de waarheid, al dan niet bitter. De wensdagen is niet spannend, wel boeiend. Absoluut een aanrader!

De wensdagen – Patricia F. Wessels
Paperback, 448 pagina’s, uitgeverij Luitingh-Sijthoff
Bestel dit boek hier >>>>