Bij het zien van het boek en met name de leuke opdrachten die er in staan, vond ik het bijna jammer dat onze zoon van vier geen speen meer heeft. Let wel, ik zeg bijna, want ik ben toch echt wel heel erg blij dat hij er voordat hij drie werd vrij makkelijk vanaf kwam.
Het doel van het boekje is uiteraard om ervoor te zorgen dat er geen speentje meer nodig is en zo kwam ik erop om eens rond te vragen wie er nog wel iemand thuis had zitten bij wie ze de fopspeen maar niet weg kregen. En dat bleken er nog best veel, want er kwamen direct meerdere reacties bij me binnen.
Uiteindelijk was Mees de gelukkige die samen met zijn papa en mama mocht beginnen met het boekje, maar vooral met alle leuke verschillende spelletjes en opdrachten. En hoewel hij in het begin een beetje angstig keek toen z’n moeder het boek pakte en er nog niet heel veel zin in had, ging hij het steeds interessanter vinden.
Zelfs als Xavi bij hem ging spelen begon hij er zelf over en klonk hij al soort van trots dat hij nu ook zijn speen weg ging doen. Nu staat er voor iedere dag een verhaaltje in en ook voor de ouders worden er nog tips gegeven.
Zoals in het boekje staat aangegeven mag hij iedere dag een mooie sticker plakken op de kalender om uiteindelijk op de laatste dag (dag 15) de speen op te sturen naar SOE SOE de fopspenenfee. Of dit uiteindelijk gelukt is en Mees nu in het bezit is van Fopmuis, de troostmuis ………… dat lezen jullie in mijn andere blog bij Trotse Moeders <klik hier>.
Stoppen met Foppen – Vivienne van Eijkelenborg
Difrax, 72 pagina’s
Bestel dit boek (inclusief kalender en stickervellen) hier >>>>
72 pagina’s