The White Rose (The Jewel 2) [recensie]

Violet is op de vlucht. Ze zoekt een veilige plek waar ze zich kan verbergen voor de Hertogin. Een plek waar ze ongezien de krachten kan ontwikkelen waarvoor de adel zo bang is. Violet ontdekt al snel dat haar speciale gaven haar tot veel meer in staat stellen dan ze ooit had durven dromen… Kan ze een einde maken aan de uitbuiting en ongelijkheid in de Jewel?

Let op: deze recensie bevat spoilers als je het eerste deel  van de trilogie nog niet hebt gelezen.

Recensie
Het was lang wachten op The White Rose, het tweede deel van The Jewel. Maar het was de moeite waard!

The White Rose gaat verder op het punt waar ‘The Jewel’ is geëindigd, maar de sfeer van beide boeken is totaal anders. In ‘The Jewel’ gaat het over het leven in het rijke deel van Lone City, in de binnenste ring bij de adel. En over de, soms nogal, gruwelijke trekjes van de adellijke dames.

 

‘The White Rose’ gaat over de vlucht van Violet, Raven en Ash uit de Jewel. Het gaat over het ontstaan van de Lone City. En over de magische krachten van de meisjes uit de Marsh die veroordeeld zijn surrogaat te worden. Want de Auguriën, waar de adel zo op kickt, zijn slechts aangeleerd, het is geen ware magie. Ten slotte maak je in The White Rose kennis met het geheime genootschap de Black Key …

‘Ik kan stenen verbrijzelen en de wind veranderen in een tornado.
Misschien kan ik ook de muren van de Jewel afbreken.’

Er gebeurt erg veel in het tweede deel en je krijgt een goed beeld van de verschillende delen van de stad. Lone City bestaat uit vijf ringen, waarvan de Jewel in het midden ligt en het meest rijk is. De buitenste ring is de armste ring, de Marsh. De surrogaten komen uit deze ring. Daartussen liggen van binnen naar buiten de Bank, de Smoke en de Farm. Al zijn de mensen in de Marsh het armst, volgens mij ben je in de Smoke het slechtst af. Daar staat alleen maar fabrieken, het stadsdeel is enorm vervuild en mensen worden er dodelijk ziek van de luchtvervuiling. Zo ook het zusje van Ash.

Via de Bank en de Smoke vinden Violet, Raven en Ash hun voorlopige bestemming in de Farm. Hier is natuur, is de lucht schoon en lijkt het leven redelijk veilig. Maar vergis je nooit, de Regimenters, de ordebewakers, zijn overal aanwezig en Ash is op de vlucht …
‘The Jewel’ eindigde met een verrassende plottwist in de persoon van Garnet, de zoon van de Hertogin van het Meer (en Violet is haar surrogaat). In dit tweede boek blijkt Garnet een zeer interessante persoon te zijn.

 

Het eerste deel van The White Rose beschrijft de vlucht en is op punten behoorlijk spannend. In het tweede gedeelte krijg je inzicht in de maatschappij in deze serie en de geschiedenis van het eiland en dat is echt interessant. The White Rose is heel boeiend en leuk om te lezen. Deze young adult is vlot geschreven en als je er even voor gaat zitten, heb je het binnen een weekend uit. Via de site van de uitgever kan je een kort fragment lezen. En als de The White Rose koopt, krijg je ook een code om het ebook te downloaden.
En ook dit deel heeft Amy Ewing een eind weten te geven, waardoor je het liefst morgen in het derde en laatste deel wilt beginnen. Helaas is ‘The black key ’nog niet in het Nederlands vertaald …

Als je meer wilt lezen over Raven, dan adviseer ik je het tussendeel ‘Opgesloten’ te lezen. Dat is een korte novelle voor een bescheiden prijsje, het verhaal loopt parallel met ‘The Jewel’, maar dan met Raven in de hoofdrol.

 

Graag wil ik jullie nog attenderen op de andere boeken van uitgever Young & Awesome, ik heb er al diverse van gelezen en ze zijn over het algemeen echt de moeite waard.

The White Rose – Amy Ewing
Young adult, paperback, 312 pagina’s, Uitgeverij Young & Awesome
Bestel ‘The White Rose’ hier >>>>

 

Share

About Isolde

isolde@hupemail.nl'
Werkende moeder van twee dochters (11 jaar en 15 jaar) met thuis ook nog een gezellige beestenboel. Ik hou van lezen en muziek, yoga houdt me met beide benen op de grond en ik haak/maak graag de meest rare wezens in opvallende kleuren.

Check Also

Mijn jaar na jou

Als je zou kunnen sterven van schuldgevoel, dan zou ik dood zijn. Zoals ook eigenlijk …

Share
Share