TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Stichting Papageno is opgericht door Aaltje en Jaap van Zweden. Ze hebben een zoon met een vorm van autisme en weten, net zoals vele andere Trotse Ouders van een autistisch kind, hoe moeilijk het is om een plek te vinden waar je kind op zijn of haar plaats zit.
Geïnspireerd door hun eigen kind, Benjamin, zijn ze Stichting Papageno gestart, in eerste instantie om er voor te zorgen dat er meer mensen kennis konden maken van de bijzondere effecten van muziek en muziektherapie bij autistische kinderen.
Het maken van contact, middels muziek, heeft er bij hun eigen zoon voor gezorgd dat hij uiteindelijk begon te praten, zo vertelde Aaltje van Zweden tijdens de opening.
Er zijn nog veel meer verhalen van ouders die aangeven hoe belangrijk muziek en muziektherapie voor hun kind is en daarom alleen al is het prachtig dat Stichting Papageno in het leven is geroepen en aan de stichting verbonden muziektherapeuten met hun auto vol instrumenten, kinderen met autisme thuis gaan bezoeken om met heb te werken.
Muziektherapie is niet zomaar “leuk even samen muziek maken”, het heeft een bijzondere uitwerking op kinderen met autisme en zoals prof. dr. Erik Scherder tijdens de opening erg enthousiast probeerde uit te leggen: het verandert iets in de hersenen van autistische kinderen waardoor er effecten merkbaar zijn, onder andere op het gebied van taal en sociale -en emotionele ontwikkeling.
Ook Jaap van Zweden, kwam aan het woord. En uiteraard was er de officiële openingsceremonie door koningin Máxima, de er prachtig uitzag in een zomerse jurk met bijpassende hoed. Met een aantal mensen heeft ze een tijdje gesproken, waarbij haar betrokkenheid duidelijk merkbaar was.
De presentatie dan de opening, die door vele BN-ers werd bezocht, was in handen van Ivo Niehe en er waren twee, speciaal voor de opening gemaakte liederen. Deze waren gebaseerd op Die Zauberflöte van Mozart, waar uiteraard de naam Papageno ook vandaan komt. Een paar mooie stukken tekst uit deze liederen geven aan waar het bij het Papageno Huis om gaat:
Ied’re vogel zingt zoals zijn bekkie staat,
En hij spreidt zijn vleugels vroeg of laat.
Maar het huis van Papageno zal er altijd zijn,
Een veilig nest voor groot en klein.
En de vogels vliegen op eigen kracht,
Gesterkt door wat ze hier is bijgebracht.
Jongeren komen niet in een ‘speciale woonomgeving voor autisten’, maar in een prachtig woonhuis, waar ze op de bovenste verdieping rust en privacy hebben, waar de kelder gebruikt wordt voor allerlei vormen van expressieve bezigheden, van beeldhouwen tot muziek maken, waar ook niet-autistische mensen aan deel kunnen nemen en waar de begane grond ook toegankelijk is voor iedereen. 
Zo is er een petit-restaurant waar je gewoon, gezellig een kopje koffie kunt gaan drinken, of iets lekkers kunt eten.
Ik hoop dat een ieder die dit artikel leest, dat ook een keer gaat doen, om alle vooroordelen over mensen met autisme weg te nemen! Wanneer je namelijk een beeld hebt van mensen met autisme als een variatie op “Rain Man”, is het echt tijd om te ervaren dat er binnen het autistisch spectrum een enorme verscheidenheid is…. Het adres is Naarderstraat 77 in Laren. Neem ook een kijkje op de website van Papageno >>>>
Geen afgezonderde woonomgeving dus, maar een integratie in de maatschappij, om op een veilige manier de stap naar ‘buiten’ mogelijk te maken. Of, zoals het koor vandaag zong:
De mensen in groten getale
Van buiten naar binnen toe halen.
Een mooi interactiepatroon!
Zo wordt binnen voor buiten gewoon.
