Tara – mijn kleine Boeddha

Heel trots ben ik op mijn kleine meisje! Dat zij in mijn leven is, dat zij ons uitgekozen heeft, dat ik mede door haar beter ben geworden. Net als zij ‘in kleine stapjes’, maar met groot resultaat!

Toen ik nog herstellende was van een zware reumadip (fibromyalgie) en nog oververmoeid was, raakte ik toch zwanger. Dat was heel dubbel! Mijn lijf kon amper voor zichzelf zorgen en nu moest het ook nog voor een ander zorgen. Mijn lichaam moest gezond worden voor de baby. Uiteraard nam de baby ook veel van mij (energie) en op het laatst was ik maar drie uur per dag uit bed. Toen Tara eenmaal geboren was, kon ik in het begin amper zelf voor haar zorgen. Dat deed de kraamhulp, mijn man en later mijn schoonmoeder. De luiers, het badje en aankleden etc. Ik heb daar overigens geen last van gehad hoor. Kraamhulp Sylvia deed alles in mijn nabijheid en met zoveel liefde. Toch moest ik uiteraard steeds meer gaan doen, stapje bij beetje.

Twee maanden lang leefde ik in de slaapkamer. Ik weet nog hoe shocking het was om na lange tijd weer beneden in de woonkamer te zijn, alsof ik te gast was. Maar ik was wéér een stap verder. Tara groeide en groeide en het ging met haar heel goed, ik en mijn lichaam moesten daarin meegroeien. Ze sliep ’s nachts steeds meer door, dus had ik meer rust. Daarentegen werd ze ook zwaarder, dus werden mijn armen steeds meer belast. Maar het bijzondere was (en nog steeds is) dat het steeds nét ging. Op het moment dat het toch te zwaar voor mij werd en ik op anderen beroep moest doen om haar te verzorgen, was mijn lichaam na ongeveer een week weer aan haar aangepast en kon ik het weer zelf. Zo is het steeds gegaan.

 In verhouding tot vele andere kinderen van haar leeftijd is ze ook vrij licht. Ze is langer dan ze breed is, een slank kindje. Ze is ook erg zelfstandig en kon al snel staan en lopen. Ze begreep ons al heel vroeg, dus kon ik haar dingen aanleren, zoals haar naar me toe laten komen en op de bank laten kruipen zodat ik haar vanaf die hoogte kon pakken in plaats van helemaal vanaf de grond te moeten tillen. Ze liep ook al snel de trap op en dat vonden we eigenlijk ook wel wat eng, maar hebben haar daarin getrained. Ook met het weer naar beneden gaan. Hierdoor gaan de dingen wel langzamer, maar we laten haar veel zelf doen. Nu ik er na bijna 2 jaar op terug kijk, en de overlevingmodus al een tijd achter de rug is, kan ik er ook nog op een andere manier naar kijken. Eigenlijk ben ik beter geworden door háár.

Als ik een zoontje als baby had gehad met het dubbele gewicht, had het allemaal veel moeilijker gegaan. Ik had nu al regelmatig dat ik door mijn armen zakte als ik Tara vast had. Het heeft nu al maanden geduurd voordat ik met haar ergens naar toe kon met de auto. Tara heeft mij uitgekozen voor haar levenslessen in deze wereld, maar ze heeft míj ook veel gebracht! Tara is mij gegeven, zodat ik moeder kon worden en ik het ook fysiek aankon. En door de zwangerschap is mijn lichaam anders gaan werken, wat mij uiteindelijk beter heeft gemaakt. Door de groei van Tara moest mijn lichaam ook steeds een stuk verder groeien. En zo ben ik steeds een stap vooruitgekomen. Net als zij ‘in kleine stapjes’. Tara is fysiek heel goed. Ze is sterk en ze heeft een uitstekende motoriek. Daardoor en mede door haar vroege zelfstandigheid was het voor mij draagbaar.

Nu merk ik dat het eigenlijk nog steeds zo gaat. Op de dagen dat ik Tara bij me heb, vertraag ik. Lekker rustig aan en back tot basic. Dan gaan we op de fiets of wandelend een boodschapje halen, kijken naar de bomen en vogeltjes, gaan het paard hier in de buurt gedag zeggen. Lekker samen spelen, een boterhammetje eten. Gek doen in de buitenlucht. We genieten daar samen zó van! Ik kijk naar haar en ben trots op haar, en ook op mezelf. Ik vergeet nooit het moment dat ik voor het eerst zelfstandig met haar op de fiets naar de kinderboerderij kon toen ze al anderhalf jaar was. Dit was zo’n overwinning voor mij! Dat ik het toch allemaal volbracht had en dat ze zo’n wijs en  leuk meisje is! Tara brengt balans in mijn leven, mijn kleine Boeddha!

Marjon

Lees meer:

Kinderen hebben is gezond