Het boek Joan [recensie]

In de nabije toekomst is de aarde veranderd in een slagveld. Degenen die de verwoesting overleefden hebben hun intrek genomen in een mysterieus complex dat boven de aardbol zweeft: CIEL. Een liefdeloze plek, waar mensen veranderd zijn in haar-, pigment- en seksloze wezens. Ze schrijven geen verhalen meer op papier, maar branden ze op hun huid. Op CIEL regeert de charismatische en gewelddadige leider Jean de Men met ijzeren tucht. Een groep rebellen verenigt zich om die dictatuur omver te werpen, gedreven door het heroïsche lied van Joan, een kindstrijder met een ongekende, aardse kracht.

Recensie
Het boek Joan
wordt aangekondigd als een dystopische hervertelling van Joan of Arc (Jeanne d’Arc) en een dystopisch meesterwerk. Ik begrijp vaak wel waarom uitgevers boeken op een bepaalde manier op de markt brengen en geregeld kan ik me er ook wel in vinden. In alle eerlijkheid, bij dit boek sluit mijn visie totaal niet aan bij de uiting van de uitgever.

De uitgever beschrijft het ook als ‘Een meeslepend verhaal over verwoesting en liefde op de meest grimmige plaatsen, over wat het betekent om mens te zijn, over de fluïditeit van seks en gender, en de rol van kunst als een middel om te overleven.


Ik vind Het boek Joan een naargeestig en onheilspellend boek. Nu past dat natuurlijk precies bij een dystopische wereld, maar in dit geval vond ik het gewoon een naar verhaal. De setting, de mensen, de manier waarop mensen hun lichaam ‘versieren’  met plastieken. En ook de manier waarop mensen met elkaar omgaan, bijzonder wreed en sadistisch. Ik vind het allemaal nogal onprettig.


Daarnaast vind ik het verhaal niet altijd even goed opgebouwd. Ik mis geregeld context. Je wordt geacht om alles uit het lopende verhaal af te leiden, maar in mijn ogen slaagt de auteur daar niet altijd even goed in. Het feit dat mensen geslachtsloos worden bijvoorbeeld, en waar dat door veroorzaakt wordt, vind ik niet goed uitgewerkt. Juist in science fiction en fantasy moet je de wereld waarin je verhaal zich afspeelt goed beschrijven, daar ontbreekt het in Het boek Joan echt aan.


Desondanks is de schrijfstijl van Yuknavitch goed. Ze maakt mooie duidelijke zinnen en het verhaal leest, los van de inhoud, vlot. Maar meeslepend, nee, niet voor mij … Het boek Joan is niet ‘mijn’ boek.

 

Overigens, als kleine goedmaker, ik vind de illustratie op de cover wel erg mooi.

Het boek Joan – Lidia Yuknavitch
Roman, paperback, 256 bladzijden, Uitgeverij Lebowski
Bestel ‘Het boek Joan’ hier >>>>

Share

About Isolde

isolde@hupemail.nl'
Werkende moeder van twee dochters (11 jaar en 15 jaar) met thuis ook nog een gezellige beestenboel. Ik hou van lezen en muziek, yoga houdt me met beide benen op de grond en ik haak/maak graag de meest rare wezens in opvallende kleuren.

Check Also

Nevermoor – Morrigan Crow en het Wondergenootschap

Leuk, leuk leuk… boeken die over ‘magische dingen’ gaan. Ik heb als tiener al genoten …

Share
Share