Ik ben niet perfect, maar wel gezond [persoonlijke blog]

Hoe doen alleenstaande moeders dat toch? Werken, huishouden, school, sport, vriendjes en vriendinnetjes, Kinderen die je iedere dag toch weer fris en op tijd in bed wil leggen, ze wil voorzien van schone kleding en ook hun broodtrommeltjes een beetje creatief wil vullen zodat de kinderen niet iedere dag een bruine boterham met kaas krijgen….

Ik ben zo’n moeder die het graag goed wil doen, zeg maar gerust perfect. Ik wil dat mijn kinderen er goed verzorgd uit zien, leuke en schone kleding aan hebben en dat hun broodtrommel iedere dag weer een feestje is. Daarnaast wil ik als werkende moeder mijn werk perfect uitvoeren, ondanks mijn slaapgebrek omdat kind 1 bang is en kind 2 moet plassen midden in de nacht. Ik wil de beste moeder zijn die er bestaat. Ik streef daar iedere dag weer naar. Want hé andere moeders kunnen dat ook.  

Maar soms, heel soms, stort ik even in. Want dan kan ik niet meer perfect zijn. Mijn vermoeidheid, het geregel, de zorgen rondom de kinderen. Ik heb dagen dat ik het even niet volhoud. Als de kinderen dan op bed liggen en ik na al het opruimen doodmoe op de bank plof, jank ik de Middelandse zee bij elkaar. Ik denk dan altijd aan mijn broertje die op zo’n moment tegen mij zegt: “Zus het kan altijd erger”.

De laatste twee weken heb ik non-stop last van instortingsgevaar. Mijn gebroken nachten breken me op, en het streven naar een perfect leven lijkt soms vreselijk te mislukken. Hartjes voor de mensen die alles eraan deden om mij uit mijn dip te trekken, wat bijna onmogelijk leek. Tot aan dit weekend. Mijn broertje had gelijk….

 Ik kwam in gesprek met een moeder die ziek is, niet terminaal, maar wel altijd pijn. Voor haar is het helemaal niet vanzelfsprekend om iedere dag de kinderen zelf te douchen, haar lijf kan dat niet volhouden. En van een rondje fietsen met de kinderen is al helemaal geen sprake. Als ik dat hoor, word ik met beide benen gigantisch op de grond geknalt. Waarom perfect willen zijn, als genieten genoeg is.

Mijn liefde voor de kinderen is veel meer waard dan die zoveelste boterham met kaas, en als ik het een dag niet red om ze stipt om 19.00 in bed te leggen, moet ik gewoon genieten van dat kwartiertje extra met de kinderen.

Ik ben niet perfect, maar wel gezond en dat is wat telt……

Voor andere, persoonlijke, blogs van Trotse Moeders, klik hier >>>>

Voor persoonlijke blogs van Trotse Vaders, klik hier >>>>